رمزارز چیست و چگونه کار می‌کند؟

سوالی درباره تتر دارید؟ از اینجا شروع کنید!

اگر ابهام یا سوالی درباره تتربازار و بازار رمزارزها دارید، در این قسمت می‌توانید با پاسخ برخی از پرسش‌های متداول درباره آنها آشنا شوید:

تتر یک Stablecoin یا رمزارز با ارزش ثابت است که قیمتی برابر با دلار آمریکا دارد. ارزش این توکن رمزنگاری شده‌، با پشتوانه مالی آن تامین می‌شود که به ازای هر تتر، یک دلار در آن ذخیره شده است. تتر از بلاک‌چین دیگر رمز ارزها برای ثبت و پردازش تراکنش‌های خود استفاده می‌کند، در نتیجه می‌توانید روی شبکه‌های مختلف آن را جابجا کنید.

همان‌طور که گفتیم، تتر یک توکن رمزنگاری شده است که روی بلاک‌چین سایر کوین‌های دارای شبکه اختصاصی، مثل بیت‌کوین، اتریوم و ترون، فعالیت می‌کند. در رمزارزهای مبتنی بر بلاک‌چین تراکنش‌ها در یک بلوک یا Block تجمیع شده و پس از رمزنگاری به مجموعه یا بلوک بعدی تراکنش‌ها وصل می‌شوند. زنجیره بلوکی یا همان بلاک‌چین (Blockchain) یک فناوری جدید برای ایجاد پایگاه‌های داده یا همان دیتابیس‌های غیرمتمرکز است که هسته اصلی و قلب تپنده فناوری رمزارزها به شمار می‌رود. دراین فناوری با توزیع نسخه‌های مشابه از یک دیتابیس روی کل شبکه، هک یا دور زدن سیستم بسیار سخت و شفافیت تمامی تراکنش‌های انجام شده تضمین خواهد شد. در حال حاضر بیشتر از این فناوری در حوزه فین‌تک و رمز ارزها استفاده می‌شود، هرچند توانایی‌های متعدد و منحصر به فرد بلاک‌چین پتانسیل‌ قابل‌ملاحظه‌ای برای بکارگیری آن در سایر زمینه‌ها ایجاد کرده است.

با تتر می‌توانید هر کاری با دلار آمریکا می‌کنید – خرید، فروش، جابجایی پول – انجام دهید. همچنین این رمزارز با ارزش ثابت می‌تواند به‌عنوان جایگزینی برای سایر رمزارزها هم بکار رود: با استفاده از تتر می‌توانید بدون نگرانی از دخالت دولت‌ها یا بانک‌ها اقدام به جابجایی پول خود بین هر دو نقطه از جهان کنید. به‌علاوه اگر دارایی خود را به‌صورت ایمن در قالب تتر نگهداری کنید، هرگز نگران توقیف شدن یا از دست دادن آن نخواهید بود.

از لحاظ نظری محدودیتی برای حداکثر تعداد کوین‌های تتر وجود ندارد زیرا ارزش آن به دلار آمریکا گره خورده است. در نتیجه مادامی که شرکت Tether Holdings Limited بتواند به افزایش پشتوانه دلاری رمزارز با ارزش ثابت‌ خود ادامه دهد می‌تواند به صدور کوین‌های جدید تتر دلاری به ازای هر دلاری که به سرمایه پشتیبان آن اضافه می‌کند، ادامه دهد.

شرکت صادرکننده و پشتیبان تتر، انواع مختلفی از این رمزارز با ارزش ثابت برابر با دلار، یورو و حتی طلا را روی بلاک‌چین‌های اصلی پیاده کرده است. در این بین، تتر دلاری به‌دلیل برابری با ارز اصلی تبادلات مالی جهانی یعنی دلار، از محبوبیت بیشتری برخوردار است. انواع مختلف توکن‌های تتر دلاری براساس بلاک‌چینی که روی آن سوار می‌شوند تقسیم‌بندی می‌شوند: برای مثال USDT-Omni از پروتکل Bitcoin Omni و بلاک‌چین بیت‌کوین استفاده می‌کند. همچنین سایر انواع توکن تتر با نام بلاک‌چین مورد استفاده شناسایی می‌شوند. در این بین USDT-ERC20 از خدمات بلاک‌چین اتریوم، USDT-TRC20/USDT-TRON از شبکه Tron و در نهایت USDT-EOS از بلاک‌چین EOS.IO استفاده می‌کنند. تفاوت‌های بین این توکن‌ها به میزان امنیت شبکه بلاک‌چین، هزینه‌های مرتبط با انجام تراکنش و قابلیت‌های بلاک‌چین مقصد باز می‌گردد. برای مثال کارمزدهای شبکه بیت‌کوین، که بر حسب درصدی از بیت‌کوین و کارمزدهای شبکه اتریوم یا Gas Fee که براساس قیمت اتریوم محاسبه می‌شوند، می‌توانند برای انتقال مبالغ کوچک بسیار زیاد و غیراقتصادی باشند. در حالی که اگر از کوین تتر سازگار با شبکه ترون استفاده کنید، می‌توانید ضمن افزایش سرعت تراکنش، کارمزد شبکه لازم برای ثبت تراکنش را نیز کاهش دهید.

ترون یک پلتفرم دیجیتالی غیرمتمرکز با رمزارز اختصاصی خود به نام Tronix یا TRX است که رمزارز خود را روی بلاک‌چین اختصاصی خود راه‌اندازی و به بازار عرضه کرده است . بنیاد Tron میزبان یک سیستم سرگرمی جهانی برای به اشتراک گذاری مقرون به صرفه محتوای دیجیتالی است و از بسیاری از توکن‌ها از جمله تتر یا USDT روی بلاک‌چین خود پشتیبانی می‌کند. معاملات تتری روی شبکه ترون به دلیل زمان تراکنش مناسب و هزینه‌های انتقال پایین‌تر می‌تواند انتخاب مناسبی برای کاربرانی باشد که نیازی به جابجایی ارز خود روی شبکه اتریوم ندارند و ترجیح می‌دهند کارمزد کمتری برای تراکنش‌های خود پرداخت کنند.

شبکه اتریوم، بلاک‌چین اختصاصی رمزارز اتریوم است که یک بلاک‌چین نسل دوم با قابلیت‌هایی بسیار بیشتر از بلاک‌چین بیت‌کوین به‌ شمار می‌رود. کاربران شبکه اتریوم نه‌تنها می‌توانند اقدام به استخراج و تبادل رمزارز بومی این شبکه یعنی اترویوم کنند، بلکه می‌توانند از انبوهی از کوین‌های سازگار و فناوری‌های تکمیلی مانند قراردادهای هوشمند نیز برای درآمدزایی روی این پلتفرم استفاده کنند. به همین دلیل هم این رمزارز از نظر ارزش بازار پس از بیت‌کوین در رده دوم قرار دارد و بسیاری از فناوری‌های نوین رمزارزها از جمله ثبت و تبادل NFTها بیشتر روی این بلاک‌چین انجام می‌شود. هرچند هزینه‌های انتقال بالا و زمان گاه طولانی لازم برای تایید تراکنش‌ها کاربران را به سمت راه‌حل‌های جایگزین سوق داده است.

تتری که روی شبکه بیت کوین اجرا می‌شد در همان اوائل فعالیتش یک بار هک شد، اما شرکت Tether Holdings Limited به‌سادگی و با خلق یک انشعاب یا Fork فرایند سرقت را معکوس کرد. زیرساخت رمزارزی که تتر روی آنها فعال است، از جمله بلاک‌چین‌های اتریوم و بیت کوین، نسبت به حملات فوق العاده مقاوم است. بلاک‌چین به‌صورت غیرمتمرکز روی هزاران نود توزیع شده و هر چه تعداد این نودهای غیرمتمرکز بیشتر می‌شود، امنیت سیستم هم بالاتر می‌رود. هر کسی که کلید خصوصی یک کیف‌ پول تتری را داشته باشد، می‌تواند اقدام به ثبت تراکنش با آدرس موردنظر و جابجایی موجودی آن کند. هرچند تنها در صورتی امکان سرقت دارایی‌های یک کیف پول تتری وجود دارد که کلید خصوصی دسترسی به آن لو رفته باشد.

یک کیف پول تتر تمام آدرس‌ها و کلیدهای خصوصی مربوط به دارایی‌های تتری یا USDT کاربر را مدیریت می‌کند. بالانس کلی یک کیف، ارزش مجموع دارایی موجود در تمام آدرس‌های قابل دسترس برای کیف پول کاربر است که به طور اتوماتیک جمع شده‌اند و ارزش معادل را به کوین یا دلار نشان می‌دهند. دارایی‌های شما در تتر بازار در کیف پول‌های سرد (غیرمتصل به اینترنت) نگهداری می‌شود تا خطری از جهت عدم دسترسی و سرقت داده‌ها متوجه سرمایه شما نباشد. همچنین می‌توانید به راحتی دارایی‌های تتری خود را از کیف پول داخلی خود در تتربازار به هر آدرس معتبری منتقل کنید.

کارمزد شبکه یا هزینه انتقال هزینه‌ای است که برای رسمی شدن و ثبت تراکنش نقل و انتقال کوین در شبکه بلاک‌چین به ماینرها یا استخراج‌کنندگان آن پرداخت می‌شود. باید توجه داشته باشید که مقدار این کارمزد بسته به شرایط شبکه و قوانین آن، می‌تواند ثابت یا متغیر تعریف شده باشد. برای مثال در شبکه اتریوم، این نرخ متغیر و در شبکه ترون ثابت است. همچنین، باید به این نکته توجه داشته باشید که تتربازار نقشی در تعیین کارمزد شبکه نداشته و از آن نیز منتفع نمی‌شود و این هزینه تنها برای نهایی کردن تراکنش شما روی بلاک‌چین مورد نظر دریافت می‌شود.

منظور فرآیندی است که در آن، کاربر رمزارز خریداری شده را از کیف پول خود در صرافی به یک کیف پول خارج از آن صرافی منتقل می‌کند. تمام دارایی‌های رمزارزی شما در تتربازار به‌صورت پیش‌فرض در کیف‌ پول‌های داخلی در حساب کاربری شما نگهداری شده و تنها در صورت درخواست کاربر به آدرس‌های خارجی منتقل خواهند شد. بدیهی است این انتقال می‌تواند شامل هزینه‌های کارمزد شبکه هم باشد که همواره به قیمت لحظه‌ای محاسبه می‌شوند.

کیف پول یا والت ریالی شما در تتربازار، یک حساب مجازی است که برای نگهداری و حفظ امنیت سرمایه‌ ریالی شما نزد ما و نیز امکان دسترسی سریع به منابع ریالی برای خرید تتر یا پرداخت هزینه‌های لازم برای انتقال رمزارزها به کیف پول‌های خارجی یا حساب سایر کاربران کاربرد دارد. شما می‌توانید به‌راحتی و به‌صورت مستقیم با استفاده از کارت‌های بانکی معتبر کیف پول ریالی خود را شارژ کرده و از موجودی آن اقدام به خرید تتر یا هزینه انتقال آن به کیف پول‌های خارجی کنید. همچنین در صورت تمایل می‌توانید به‌سادگی موجودی ریالی کیف پول خود را به حساب‌های بانکی معتبر، که به تایید تتربازار رسیده باشد انتقال دهید.

تتر از بلاک‌چین دیگر رمزارزها مانند بیت کوین و اتریوم برای ذخیره داده‌های تراکنش‌ها استفاده می‌کند. بلاک‌چین، یک دفتر کل عمومی شامل تمام تراکنش‌های انجام شده توسط تمامی آدرس‌ها (کیف پول‌ها) است. هرچند، آدرس هر کیف‌ پول تنها یک رشته عددی است – آدرس عمومی قابل مشاهده در بلاک‌چین چیزی راجع به مشخصات فردی که از آن استفاده می‌کند آشکار نمی‌کند – و در نتیجه معاملات انجام شده با تتر قابل ردیابی نیست.

الزام قانونی صرافی‌ها و موسسات مالی به احراز هویت یا KYC کاربران (که مخفف عبارت Know Your Customer یا مشتری‌ات را بشناس است)، در درجه اول برای مقابله با پولشویی وضع شده و تضمین کننده امنیت کاربر در خرید فروش است تا در صورت بروز هر مشکلی، کاربر بتواند با مراجعه به مراجع قانونی، پیگیر مشکل مالی احتمالی باشد.
تتربازار هم به‌عنوان یک صرافی ایرانی به‌تبعیت از توصیه‌ها و قوانین پلیس فضای تبادل اطلاعات (فتا) اقدام به احراز هویت کاربران خود می‌کند، تا در صورت وقوع مشکل بتواند از عدم تضییع حقوق کاربران خود اطمینان حاصل کند.

از آنجا که تتر از زیرساخت سایر رمزارزها برای ثبت تراکنش‌های خود استفاده می‌کند، زمان لازم برای انجام یک تراکنش یا جابجایی تتر به حساب کاربران دیگر وابسته به سرعت عمل بلاک‌چین موردنظر خواهد بود. تراکنش‌های تتری که روی بلاک‌چین بیت کوین انجام می‌شوند، شش بلوک‌ را اشغال می‌کند که ساخت هزکدام ۱۰ دقیقه زمان می‌برد؛ پس این تراکنش‌ها برای تکمیل به یک ساعت زمان نیاز خواهند داشت. تراکنش‌های تتر روی پلتفرم اتریوم، ۲۰-۳۰ بلوک اشغال می‌کنند که با احتساب ۱۵ ثانیه زمان برای هر بلوک این تراکنش‌ها ظرف ۵ – ۷.۵ دقیقه تکمیل می‌شوند.

با استفاده از اپلیکیشن اندروید یا نسخه تحت‌وب تتربازار می‌توانید به راحتی قیمت‌های لحظه‌ای خرید و فروش تتر با ریال را مشاهده کرده و در صورت تمایل با بهترین قیمت، در حداقل زمان و با کارمزدهای منصفانه در وب‌سایت یا با استفاده از اپلیکیشن اختصاصی تتربازار اقدام به خریداری و نگهداری ایمن آن در کیف‌پول سرد اختصاصی در سرورهای ما یا انتقال آن به کیف پول‌های خارجی (شخصی) خود کنید.

تتربازار همیشه آماده است تا دارایی تتری شما را با بهترین قیمت و در لحظه با کارمزدهای منصفانه خریداری و در کمترین زمان معادل ریالی آن را به حساب کاربری داخلی شما واریز یا آن را به هر حساب بانکی معتبر معرفی شده از طرف کاربر منتقل کند.
لازم به ذکر است که کلیه پرداخت‌های ریالی تتربازار با استفاده از سامانه بانکی پایا و بدون دریافت کارمزد بانکی انجام می‌شود و بسته به شرایط حداکثر ظرف 24 ساعت به حساب کاربران واریز می‌شود.

هزینه‌های مبادله در بازارهای رمزارزی به دو دسته کلی کارمزد انتقال شبکه و کارمزد داخلی تقسیم می‌شوند. هزینه‌های انتقال در شبکه بلاک‌چین مربوطه، که می‌توانند بسته به رمزارز انتخابی و شبکه موردنظر برای انتقال آن متغیر باشند، به تتر بازار ارتباطی نداشته و برای ثبت و نهایی کردن تراکنش از حساب شما کسر می‌شوند. بخش دیگر هزینه‌های مبادله، یعنی کارمزدهای داخلی تتربازار (شامل هزینه‌های استفاده از درگاه‌های بانکی رمزارز چیست و چگونه کار می‌کند؟ و مابه‌التفاوت قیمت خرید و فروش، برای افزایش حاشیه سود کاربران و ارائه بهترین قیمت‌های بازار به حداقل ممکن رسیده تا بتواند دسترسی تمامی کاربران با هر سطح درآمد به بازارهای رمزارزی و کسب حداکثر سود از هر معامله را تضمین کند.

رمزارز چیست و چگونه کار می‌کند؟

ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می‌کند؟

احتمالاً تاکنون در مورد ارزهای دیجیتال شنیده‌اید. ارزهای دیجیتال که گاهی اوقات به آن کریپتوکارنسی یا رمزارز نیز گفته می‌شود، به هر شکل ارزی گفته می‌شود که به صورت دیجیتال یا مجازی وجود داشته باشد و از رمزنگاری برای ایمن‌سازی تراکنش‌ها استفاده می‌کند.

احتمالاً تاکنون در مورد ارزهای دیجیتال شنیده‌اید. ارزهای دیجیتال که گاهی اوقات به آن کریپتوکارنسی یا رمزارز نیز گفته می‌شود، به هر شکل ارزی گفته می‌شود که به صورت دیجیتال یا مجازی وجود داشته باشد و از رمزنگاری برای ایمن‌سازی تراکنش‌ها استفاده می‌کند.
از آنجایی که ارزهای دیجیتال مرجع صادرکننده یا تنظیم کننده مرکزی ندارند و در عوض از یک سیستم غیرمتمرکز برای ثبت تراکنش‌ها و صدور واحدهای جدید استفاده می‌کنند، برای بسیاری از افراد جذاب می‌باشد.
از زمان رونق بیت‌کوین در سال 2017، مردم بیش از هر زمان دیگری به ارز دیجیتال علاقه‌مند شده اند و تا آنجا پیش رفته‌اند که آن را به عنوان نوعی سرمایه‌گذاری خریداری می کنند. اما بهتر است قبل از هرگونه سرمایه گذاری ابتدا درک کنید که ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می‌کند.

ارز دیجیتال چیست؟
کریپتوکارنسی‌ یا ارز دیجیتال شکلی از پول الکترونیکی یا دارایی دیجیتال است که بر پایه علم رمزنگاری بسیار قوی و پیچیده‌ای طراحی شده اند و در آن تراکنش‌ها معمولاً در بستر یک بلاک‌چین ثبت می‌شوند.
کریپتوگرافی(Cryptography) یا رمزنگاری چیزی است که ارز دیجیتال را از انواع رایج پرداخت الکترونیکی مانند کارت‌های اعتباری یا پی پال متمایز می‌کند. به همین دلیل تقلب در ارزهای دیجیتال تقریباً غیرممکن است. این یک سیستم همتا به همتا است که می تواند هر کسی را در هر جایی قادر به ارسال و دریافت پرداخت کند. رمزارز ناشناس است و نمی توان فرستنده یا گیرنده آن را ردیابی کرد که همین امر باعث محبوبیت آن در بین افرادی می شود که می خواهند فعالیت مالی خود را پنهان کنند.
کریپتوکارنسی به دلیل غیرمتمرکز و دیجیتالی بودن، از پول فیات یا سنتی متمایز می‌شود و به دلیل ماهیت غیرمتمرکز آنها هیچ واسطه‌ای مانند بانک برای انتقال ارز دیجیتال بین افراد وجود ندارد. در عوض، ارز دیجیتال توسط کاربران و الگوریتم‌های رایانه‌ای مانند یک بلاک‌چین کنترل می‌شود تا یکپارچگی خود را حفظ کند. به طور معمول کریپتوکارنسی‌ها کاملا دیجیتال هستند، بنابراین هیچ شکل فیزیکی از ارزش آن، مانند پول کاغذی، در دنیای واقعی وجود ندارد.
بیشتر ارزهای دیجیتال برای بهره‌مند شدن از ویژگی‌های اساسی مانند غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیر بودن از بلاک چین استفاده می‌کنند. بلاک‌چین مجموعه بزرگی از داده‌ها است که هر تراکنش انجام شده را نشان می‌دهد.
ارزهای دیجیتال در کیف پول‌های دیجیتال ذخیره می‌شوند و نقل و انتقال آنها از طریق کیف پول‌های نرم‌افزاری که روی موبایل و کامپیوتر نصب می‌شوند انجام می‌شود. البته کیف پول‌های سخت‌افزاری که برخی از آنها شکلی مشابه فلش مموری دارند نیز برای این ارزها ساخته شده است و امنیت آنها بیشتر از کیف پول نرم‌افزاری می‌باشد.
معروف‌ترین و اولین ارز دیجیتال، بیت‌کوین است که احتمالا نام آن را شنیده‌اید. بیت کوین در سال 2009 راه‌اندازی شد و تا به امروز شناخته شده ترین آن باقی مانده است.
هر ارز دیجیتالی یا جزو «توکن‌»ها (Token) محسوب می‌شود یا یک «کوین» (Coin) است.
به ارز دیجیتالی که بلاک‌چین مخصوص خود را داشته باشد، کوین می‌گوییم ولی برخی از رمزارزها هم وجود دارند که بر بستر بلاک‌چین پروژه‌های دیگر راه‌اندازی شده‌اند و خودشان بلاک‌چین ندارند. به چنین ارزهای دیجیتالی توکن می‌گوییم.
برای مثال:
بیت‌کوین کوین است ولی ارز دیجیتال «بت» (Bat) به دلیل اینکه از بلاک‌چین اتریوم استفاده می‌کند یک توکن است.
علاوه بر این، همه‌ی ارزهای دیجیتالی که بعد از بیت‌کوین عرضه شده‌اند، جزو دسته‌ی «آلت کوین‌»ها (Altcoins) قرار می‌گیرند. اتریوم، کاردانو و دوج کوین آلت کوین یا برخی از ارزها را داریم که ارزش آن‌ها با گذشت زمان تغییر نمی‌کند که به آن‌ها «استیبل کوین»‌ (Stable Coin) یا ارز دیجیتال با ارزش ثابت می‌گویند.
چنین ارزهایی معمولاً در دنیای واقعی توسط دارایی‌های مختلفی پشتیبانی می‌شوند.
مثلاً ارز دیجیتال تتر (Tether) یک استیبل کوین است که توسط دلار آمریکا پشتیبانی می‌شود. این یعنی به ازای هر واحد از آن، یک دلار آمریکا در بانک ذخیره شده است.
از ارزهای دیجیتال می‌توان برای پرداخت، سرمایه‌گذاری و معامله‌گری استفاده کرد. با این حال، فروشگاه‌های کمی در دنیا و اینترنت هستند که این ارزها را به عنوان روش پرداخت قبول می‌کنند.

رمزارزها چگونه کار می‌کنند؟
شما می توانید ارز دیجیتال را از دو طریق استخراج یا مبادله آن به دست آورید. ماینرهای رمزارز افرادی هستند که بلاک‌چین را حفظ می‌کنند. آنها تمام تراکنش‌ها را با استفاده از نرم افزار و سخت افزار برای حل پازل‌های رمزنگاری و دریافت کوین به عنوان پاداش تأیید می‌کنند. این فرآیند همچنین کوین‌های جدیدی ایجاد می‌کند. استخراج ارز دیجیتال به مقدار زیادی قدرت پردازش کامپیوتری و برق نیاز دارد، بنابراین هزینه‌های استخراج اغلب بیشتر از مزایای کسب ارز دیجیتال است.
در برخی از ارزهای دیجیتال، تعداد واحدهای ارز محدود است. در مورد بیت‌کوین، سیستم به گونه ای سازماندهی شده است که نمی توان بیش از 21 میلیون بیت کوین صادر کرد.
افراد می‌توانند در صرافی ارزهای دیجیتال، ارزهای خود را با پول سنتی یا سایر ارزهای دیجیتال معامله کنند و اینجاست که "ارزش" انواع مختلف ارزهای دیجیتال تعیین می‌شود. صرافی به‌عنوان واسطه بین افرادی که می‌خواهند ارز دیجیتال بفروشند و بخرند عمل می‌کند و هزینه‌‌هایی را برای مبادله ارزهای دیجیتال دریافت می‌کند یا تفاوت بین قیمت‌های فروش و خرید را به عنوان کمیسیون یا همان کارمزد تراکنش در نظر می‌گیرد.
تراکنش‌ رمزارز چیست و چگونه کار می‌کند؟ ارزهای دیجیتال به صورت همتا به همتا (P2P) عمل می‌کند و براساس مدل استفاده شده، نیاز به واسطه‌ها را از بین می‌برند. مسئولیت نظارت بر شبکه ارزهای دیجیتال و تامین امنیت آن توسط نودها تامین می‌شود. نودها در شبکه‌های مختلف به روش‌های مختلفی انتخاب می‌شوند. برای مثال در بیت‌کوین، استخراج‌کنندگان یا ماینرها هستند که این مسئولیت را بر عهده دارند، در ایاس و ترون درباره انتخاب این نودها رای‌گیری می‌شود و در شبکه‌های اثبات سهام، هر کسی که بخشی از سکه‌هایش را در شبکه به صورت سهام قفل کرده باشد، می‌تواند در مورد تراکنش‌ها تصمیم‌گیری کند.
شما همچنین می‌توانید ارز دیجیتال را در صرافی همتا به همتا معامله کنید. ارزهای دیجیتال بین کیف پول‌ها ذخیره و منتقل می‌شوند که همگی دارای یک کلید خصوصی برای امضای هر تراکنش و یک کلید عمومی برای سایرین برای بررسی معتبر بودن تراکنش هستند.
از آنجا که آنها در بلاک‌چین انجام می‌شوند، مبالغ تراکنش عمومی است، اما اطلاعات مربوط به ارسال یا دریافت تراکنش رمزگذاری شده است. این امر رمزارز را به یک سیستم شبه ناشناس تبدیل می‌کند. ردیابی تراکنش‌ها غیرممکن است زیرا بلاک‌چین فقط یک رکورد از کلید عمومی هر کاربر دارد. بدون دانستن کلید خصوصی حساب کاربری، نمی‌توانید دقیقاً شخص پشت یک تراکنش خاص را شناسایی کنید.
ساده ترین راه برای درک کلید عمومی این است که آن را همچون یک آدرس ناشناس در نظر بگیرید. هنگام ارسال یا دریافت ارز دیجیتال، آن آدرس در دفتر عمومی معاملات شما ثبت می‌شود.
همه می‌توانند آن آدرس را مشاهده کنند، اما این آدرس هیچ یک از اطلاعات قابل شناسایی و کاربردی شما را به بازدیدکنندگان ارائه نخواهد داد. این آدرس صرفاً، موقعیت کیف پول شما در شبکه بلاکچین را بیان می‌کند. از طرف دیگر، کلید خصوصی توسط کسی جز صاحب کیف پول قابل مشاهده و دسترسی نخواهد بود. این شامل اطلاعات رمزنگاری مورد نیاز برای دریافت اجازه انتقال رمزاز از کیف پول است و به همین دلیل آدرس خصوصی هرگز نباید به اشتراک گذاشته شود. کلیدهای خصوصی اغلب از طریق رمزگذاری ایمن می‌شوند. بنابراین بخشی از جذابیت ارزهای دیجیتال برای بسیاری این است که رمزارز چیست و چگونه کار می‌کند؟ می توان از آن تا حدودی ناشناس استفاده کرد.

سخن پایانی

شاید مهمترین دلیل ایجاد ارزهای دیجیتال این باشد که نیاز به وجود سیستمی بهتر و کارآمدتر برای پرداخت‌ها، مدیریت پول و بطور کلی سیستم مالی احساس می‌شد. وقتی همه‌چیز در حال دیجیتال شدن است، چرا یک پول و ارز، به شکل دیجیتال درنیاید؟
و در نهایت قیمت ارزهای دیجیتال بسیار متغیر است، بنابراین در حالی که فضای زیادی برای کسب درآمد وجود دارد، فضای زیادی برای از دست دادن پول نیز می‌باشد. مشاوران مالی توصیه می‌کنند که اگر می‌خواهید در دارایی پرریسک مانند ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری کنید، پولی را به این کار اختصاص دهید که از دست دادن آن ضرری برایتان نداشته باشد و همچنین آن را به عنوان یک سرمایه‌گذاری بلندمدت در نظر بگیرید.

ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می‌کند؟

ارز دیجیتال یا رمزارزها امروز در بسیاری از کشورها به مانند پول ملی داد وستد می‌شود. پدیده‌ای که شاید ده سال پیش از این قابل تصور نبود. هم اکنون هر بیت کوین، قدیمی‌تری و باارزش‌ترین ارز دیجیتال دنیا، به قیمت 9 هزار 219 دلار معامله می‌شود و در همین ماه روزهایی بود که این رمزارز به مرز 10 هزار دلار هم رسیده بود.

با این همه هنوز هم بسیاری از افراد اطلاع درستی در مورد ارزش این ارزها ندارند و از سوی دیگر تقلب‌ها و کلاهبرداری‌هایی نیز به اسم ارز دیجیتال صورت می‌گیرد.

ارز دیجیتال، تجربه ارز غیروابسته

شاید جذاب‌ترین مشخصه ارز دیجیتال عدم وابستگی آن به سیستم‌های متمرکز و نهادهای دولتی و خصوصی است. دیگر خبری از دخالت دولت‌ها در مدیریت و پیشبرد پروژه‌های موجود در شبکه بلاک‌چین نیست. شبکه بلاک چین، شبکه‌ای وسیع و گسترده است که ارزهای دیجیتالی در بستر آن تبادل می‌شوند. استفاده از انواع ارز دیجیتال برای تراکنش‌های مالی مختلف از نقاط گوناگون دنیا مقدور است. برای انجام هرگونه تراکنش با ارز دیجیتالی در بستری گسترده به کلید‌های عمومی و خصوصی نیاز است. این کلیدها، امنیت فعالیت با رمزارزهای دیجیتالی را بالا می‌برند. در واقع، عملیات تراکنش با ارزهای دیجیتال به کمک فرایندهای رمزگذاری مسیر تراکنش انجام می‌شود.

ساتوشی ناکاموتو: من خالق بیت‌کوین نیستم

داستان‌های زیادی در مورد خالق بیت کوین گفته شده است اما تا کنون خالق اصلی این اولین رمزارز جهان بر کسی مشخص نشده است. نخستین بار ناکاموتو در مقاله‌ای علمی ظهور ارزی دیجیتال را نوید دارد. برخی می‌گویند این نامی جعلی است و برخی دیگر آن را به گروهی نسبت می‌دهند. نویسنده مقاله نیز اذعان دارد که خالق بیت کوین نیست. در دنیای دیجیتال به بیت‌کوین توجه زیادی می‌شود. این ارز، قیمت‌ ارزهای دیگر را تعیین می‌کند و روی مسیری که ارزهای دیگر دیجیتالی طی می‌کنند، اثرات فوق‌العاده‌ای دارد. قبل از اینکه ایده طراحی و تولید اسکناس‌های دیجیتالی به عرصه ظهور برسد، بیت‌کوین به عنوان ارزی به بازار عرضه شد که برای معامله و انجام تراکنش‌های مختلف با آن، هیچ واسطه‌ای میان دریافت‌کننده و گیرنده وجود نداشت. در واقع، ارز دیجیتال بیت کوین در بستری کاملا غیرمتمرکز، امکان معامله میان دو فرد را بدون نیاز به بانک‌ها و موسسات فراهم می‌کند. در واقع، بیت کوین و شیوه جذاب تراکنش با آن، قبل از اینکه ایده پول دیجیتالی به منصه ظهور برسد، پا به دنیا گذاشت.

ارز دیجیتال چگونه کار می‌کند؟

همان‌طور که عنوان شد، بیت‌کوین و ارزهای دیجیتال دیگر به عنوان اختراعی جانبی در حین کار کردن روی پروژه پول دیجیتالی به وجود آمدند. این پروژه به دنبال تولید روشی بود که طی آن در بسترهای دیجیتالی، امکان تبادل و تراکنش مالی مقدور شود اما این سیستم، سیستمی متمرکز بود. در‌حالی‌که بیت‌کوین و انواع ارز دیجیتال در بستری کاملا غیرمتمرکز قابل‌استفاده هستند و این دستاوردی تصادفی است که در طی کار کردن روی تولید پول دیجیتالی به دنیا معرفی شد. از مزایای سیستم و شبکه غیرمتمرکز می‌توان به این موضوع اشاره کرد که تمام تراکنش‌ها در بستر بلاک‌چین و شبکه‌ای که ارزهای دیجیتال در آن رد و بدل می‌شوند مانند یک دفتر کل حسابداری بسیار بزرگ است. در این دفتر کل بزرگ، تمام تراکنش‌هایی که از سوی کاربران صورت می‌گیرد، کاملا در شبکه ثبت می‌شود و همه از آن خبر دارند. در این صورت، امکان ایجاد تغییر در اطلاعات ثبت‌شده در سیستم و دستکاری آنها وجود نخواهد داشت. هر تراکنش جدیدی که قرار است در سیستم به ثبت برسد باید مورد تایید تمام کاربرانی باشد که در شبکه بلاک چین و شبکه‌های مشابه آن با عنوان گره شناخته می‌شوند.

تولید ارز دیجیتال

انواع ارزهای دیجیتال از طریق استخراج کردن از سوی کارشناسانی تولید می‌شوند که آنها را با روش‌هایی پیچیده و رایانه‌هایی مجهز، تولید یا به عبارت بهتر استخراج می‌کنند. در مسیر استخراج ارز دیجیتال، چیزی به نام هَش وجود دارد. هَش، در واقع نوعی مکانیزم است که هر بلوک اطلاعاتی در شبکه بلاک چین را به بلوک قبلی خود مرتبط می‌کند. استخراج‌کنندگان ارزهای دیجیتالی با تولید هر بلوک و اضافه کردن آن به بلاک‌چین، کار خود را پیش می‌برند. برای اینکه بتوان، ارزهای دیجیتال را استخراج کرد نیاز به رایانه‌های پیشرفته وجود دارد. ضمن اینکه این فرایند، برق بسیار زیادی هم مصرف می‌کند. مصرف برق زیادی که در حین استخراج ارزهای دیجیتال به کار گرفته می‌شود، باعث شده تا دلمشغولی بزرگی برای ماینرها یا همان استخراج‌کنندگان پول دیجیتال به وجود آید. برخی از دولت‌ها هم معتقدند که این حجم از الکتریسیته برای هر کشوری، هزینه زیادی به همراه خواهد داشت.

چند مدل ارز دیجیتال داریم؟

ارزهای دیجیتال از تنوع زیادی برخوردار هستند. بیشتر آنها کارکرد و ویژگی‌های مشابهی دارند. معروف‌ترین آنها بیت کوین است. اما موارد و گزینه‌های مشهور دیگری هم در دنیای ارزهای دیجیتال وجود دارد که از آنها می‌توان به ریپل (Ripple)، اتریوم (Ethereum)، لایت کوین (Litecoin) و مونِرو (Monero) اشاره کرد. این ارزهای دیجیتالی، مشهورتر از گزینه‌های دیگر بازار هستند و به نوعی رهبران بازار ارزهای دیجیتالی به شمار می‌روند. شاید برای‌تان این سوال به وجود آمده باشد که وضعیت ارز دیجیتال در ایران به چه ترتیب است. در ایران هم مانند سایر نقاط دنیا، ارزهای دیجیتال مورد بررسی افراد خبره‌ای مانند مهندسان، سرمایه‌گذاران و از همه مهم‌تر دولت قرار گرفته‌اند. البته فعلا به شکل رسمی و قانونی، خبری درباره استفاده و کاربرد این ارزها مطرح نشده است. اخباری درباره اینکه دولت، به زودی، ارز دیجیتال مخصوص به خود را راهی بازار می‌کند هم در میان اخبار منتشر شده بود اما اینکه چنین قضیه‌ای تا چه اندازه جدی باشد، چندان مشخص نیست. در هر حال، نخبگان و کارشناسان زیادی در ایران هم در حال بررسی ارزهای دیجیتال و کارکردهای آن هستند.

03. رمزارز چیست؟

امور مالی جنبه اساسی تجارت و اقتصاد است که جهان را هدایت می کند. با گذشت زمان در طول قرن ها پیشرفت مالی، جهان با مسائل مالی بسیاری در قالب ارز مواجه شده است.

یکی از این نوع ارزها که جدیدترین معرفی به دنیای مالی است، «رمز ارز» است. بیش از یک دهه از معرفی اولین ارز رمزنگاری شده جهان می گذرد و از آن زمان تاکنون وجود داشته است، با این حال برای بسیاری افراد هنوز یک معما است!!

ما وارد دنیای دیجیتال شده ایم که در آن پول در یک رسانه الکترونیکی منتقل می شود. این گام بزرگی نسبت به مراحل اولیه تمدن هایی است که از سیستم مبادله کالا استفاده می کردند.

حتماً با اصطلاحاتی مانند بیت کوین، اتریوم و غیره برخورد کرده اید که از اولین رمزارزها معرفی شده هستند. پس از خواندن این مقاله، زبان "Crypto Gurus" یا معامله گران طرفدار رمز را درک خواهید کرد.

آیا می خواهید در این بازار کریپتو کار بزرگی انجام دهید؟ پس تمرکز کنید!!

فهرست محتوا

• دلایل ایجاد رمز ارز
• کریپتوکارنسی چیست؟؟
• کریپتوکارنسی چگونه کار می کند؟
• ویژگی های رمزارزها
• غیر متمرکزبودن
• سهولت
• مقرون به صرفه بودن
• امن
• ناشناس بودن
• پذیرفته شده بودن در سراسر جهان
• تاریخچه رمزارزها
• انواع مختلف ارزهای رمزنگاری شده
• ارزهای پرداخت
• توکن های Defi
• کوین های حریم خصوصی
• آلت کوین ها(Alt coin)
• کوین های پایدار
• توکن های غیر قابل تعویض(Defi)
• ماینینگ (استخراج) رمزارزها
• معامله رمزارزها در پلتفرم های مبادلاتی
• رمزارزها را از کجا خریداری کنیم؟
• چگونه از رمزارزها محافظت و آنها را ذخیره کنیم؟
• استدلال های نهایی

دلایل ایجاد رمز ارز

همیشه بحثی در مورد نحوه کارکرد امور مالی در دنیای امروز وجود داشته است، جایی که دولت‌ها در سراسر جهان و بانک‌های متمرکز مرکزی، نقشی اختیاری دارند. از این رو کنترل جریان دارایی ها یا ارزهای پولی طبق قوانین و مقررات تعیین شده توسط این مقامات محدود می شود.

سوء استفاده عمده از این قدرت در بحران بدنام مالی 2008 مشاهده شد که گفته می‌شود محصول جانبی وام‌های بد و بدرفتاری بانک‌های بزرگ در پرداخت وام است. اما با عمیق تر شدن بحران، پول مالیات دهندگان مردم عادی برای نجات بانک های بزرگ مورد استفاده قرار گرفت تا آنها سرپا نگه داشته شوند!!

با نگاهی به چنین سناریوهایی، سازندگان و توسعه دهندگان، به ایده رمزارزها رو آوردند تا آن را به پول مردم عادی تبدیل کنند تا به مردم جهت مدیریت آن به صورت دموکراتیک یا غیرمتمرکز قدرت دهند، بر خلاف ارز فیات که در اختیار و صلاحدید دولت و بانک های مرکزی است.

کریپتوکارنسی چیست؟؟

کریپتوکارنسی یک رمز ارز است که از رمزنگاری استفاده می کند و دفتر کل دیجیتال را برای جلوگیری از تکثیر یا تقلب به کار می گیرد. هیچ شکل فیزیکی به صورت ارز فیات (ارز اعتباری) یا سایر دارایی ها وجود ندارد.

این ارز غیرمتمرکز بوده و برای همه و همه در دستگاه های الکترونیکی خود با اتصال اینترنت در سراسر جهان به صورت همتا به همتا قابل دسترسی است. و از این رو می توان از آن برای خرید محصولات یا خدمات استفاده کرد.

رمزارزها همتای ارزهای معمولی هستند، اما به صورت اسکناس نیستند. این ارزها را نمی‌توان لمس کرد، اما مانند پیام‌های متنی یا ایمیل فقط به صورت الکترونیکی قابل معامله هستند. ارزش آنها توسط مقامات مرکزی مانند بانک ها، دولت ها یا موسسات مالی تعیین نمی شود. اینها توسط کاربرانشان در سراسر جهان مدیریت می شوند. از این رو غیر متمرکز می باشند.

کریپتوکارنسی چگونه کار می کند؟

رمزارزها از آنجایی که داده‌های دیجیتالی یا نرم‌افزاری هستند، به یک حالت دیجیتالی تراکنش نیاز دارند که به آن بلاک چین می‌گویند. از آنجایی که این منبع باز و یک دفتر کل عمومی است، هر کاربری می تواند برای تأیید به تراکنش ها دسترسی داشته باشد. این سیستم همچنین نیاز به تأیید شخص ثالث را از بین می برد و از این رو تراکنش های مبتنی بر اعتماد را که سیستم های بانکی ارزی دنبال می کنند، حذف می کند.

در حالی که هر کسی می تواند دفتر کل را مشاهده کرده و به آن دسترسی داشته باشد، هویت افراد توسط مجموعه های منحصر به فردی از کلیدها به نام کلید عمومی و کلید خصوصی رمزگذاری می شود.

به طور اخص، کلید خصوصی کلید مخفی است که برای رمزگذاری و رمزگشایی پیام‌ها بین ارتباط‌دهنده‌ها استفاده می‌شود. این نوعی رمزگذاری متقارن است. از سوی دیگر، توابع کلید عمومی مبتنی بر رمزگذاری نامتقارن هستند. این مجموعه‌های منحصربه فرد کلیدها، هویت‌های دیجیتالی حساب فرد و رمز ارز موجود در حساب هستند.

تراکنش‌های انجام‌شده بین همتایان رمزگذاری می‌شوند و سپس به شبکه رمز ارز پخش می‌شوند و در صف قرار می‌گیرند تا به دفتر کل عمومی اضافه شوند. سپس تراکنش ها از طریق فرآیندی به نام «استخراج» در دفتر کل ثبت می شوند.

ویژگی های رمزارزها

از آنجایی که اکنون درک خوبی از مبانی رمزارزها دارید، اجازه دهید بینشی در مورد ویژگی‌ها و مزایای کریپتوکارنسی نسبت به ارزهای فیات به شما ارائه دهم.

غیر متمرکزبودن

همانطور که گفته شد، ارزهای رمزنگاری شده در بازارها توسط هیچ مرجع مرکزی اداره نمی‌شوند، بلکه بین تمام همتایان در سراسر جهان توزیع می‌شوند. از این رو پیچیدگی های معاملات در سیستم مالی فعلی مانند تراکنش های مبتنی بر اعتماد از طریق بانک ها حذف می شود. با پیاده سازی بلاک چین، رمزارزها به صورت همتا به همتا معامله می شوند و تداخل شخص ثالث را از بین می برند.

بلاک چین همچنین اجازه می‌دهد تا دارایی‌های دیجیتال با سهولت انجام شود، زیرا کاغذبازی کمتری وجود داشته و زمان انتظار برای تایید تراکنش‌ها نیز کمتر است. از آنجایی که بیشتر فرآیندها خودکار هستند، مسائل مربوط به خطای انسانی بسیار کم است.

مقرون به صرفه بودن

مقرون به صرفه از این جهت که ارز فیات متمرکز بوده و هیچ گزینه دیگری به جز استفاده از بانک ها یا شرکت های مالی مانند پی پال (paypal) وجود نداشته که درصد سنگینی از تراکنش ها را مطالبه می کنند. این موضوع همچنین با اخذ کارمزد تراکنش های کم هزینه با موفقیت انجام شده است.

مهم نیست که بانک‌ها ادعا می‌کنند سیستم‌هایشان چقدر امن است، زیرا دخالت انسانی برای فرآیندهای راستی‌آزمایی ضروری است، همیشه خطرات کلاهبرداری و تراکنش‌های رمزارز چیست و چگونه کار می‌کند؟ ناامن وجود دارد. اما رمز ارزها الگوریتم‌های رمزنگاری چندلایه ارائه می‌دهند و می‌توان گفت که امنیت کل سیستم تا زمانی که کلاهبردار حداکثر شبکه دارایی دیجیتال را کنترل نکند، دست نخورده است. از همه مهم تر، حداقل دخالت انسانی وجود دارد که عامل خطای انسانی را از بین می برد.

ناشناس بودن

این که چقدر اطلاعات مورد نیاز مؤسسات مالی برای اجرای تراکنش ها درخواست می شود، باعث ایجاد نگرانی است. اطلاعات بانکی یا هویت مهم شما ممکن است به سرقت رفته و مورد سوء استفاده قرار گیرد. اما استفاده از ارز رمزنگاری شده، مشخصه ای برای ناشناس نگه داشتن هویت شما ارائه می دهد که برای خیلی ها ارزشمند است.

پذیرفته شده بودن در سراسر جهان

رمزارزها هیچ محدودیت مرزی ندارند، کاربران می توانند در هر مکان و هر زمان پرداخت ها را ارسال و دریافت کنند.

تاریخچه رمزارزها

اکنون درک اولیه ای از اصطلاح «ارز رمزنگاری» دارید. آیا برای دانستن تاریخچه پشت این اختراع محبوب، مشتاق هستید؟؟؟

در اوایل دهه 1980، تلاش هایی برای ایجاد رمزارزها انجام شد، اما به دلیل تقلب و عدم اعتماد کاملاً شکست خوردند. در سال 1983، دیوید چاوم، رمزنگار آمریکایی، پول الکترونیکی رمزنگاری ناشناس به نام "نقد الکترونیکی" را اختراع کرد. بعداً در سال 1995، دیوید چاوم از طریق یک چارچوب نقدی دیجیتالی عمل کرد که به ارز مجازی یا رمز ارز، امکان ردیابی توسط بانک صادرکننده، دولت یا هر شخص ثالث دیگری را می داد.

در سال 1996، آژانس امنیت ملی (NSA) مقاله ای با عنوان «چگونه یک ضرابخانه بسازیم»: رمزنگاری پول نقد الکترونیکی ناشناس را منتشر کرد و آن را به عنوان یک سیستم رمز ارز توصیف کرد.

در سال 2008، جهان شاهد یک بحران مالی شدید بود- کسب‌وکارها شکست خوردند، بانک‌ها دچار تزلزل شدند، بسیاری از مردم در تنگناهای مالی قرار گرفتند، قادر به پرداخت وام‌ها و حتی ماموریت های روزانه نبودند. بسیاری از بانک ها از پرداخت بدهی عاجز شده و اعلام ورشکستگی کردند.

این امر باعث شد تا توسعه‌دهندگان به فکر راهی برای معامله دارایی‌هایی با ارزش پولی بدون وابستگی به بانک‌ها باشند. در سال 2009، ساتوشی ناکاموتو، سندی را در مورد نرم‌افزار منبع باز در فناوری بلاک چین منتشر کرد، به این ترتیب رمزارزها به وجود آمدند.

سپس ، گفته می شود اولین تراکنش بیت کوین توسط ساتوشی ناکاموتو (گروهی از افراد یا یک فرد) در سال 2009 انجام شده است. علاوه بر این، تاریخچه رمز ارز خیلی طولانی نیست، اما یک تاریخچه جالب و پر حادثه است.

انواع مختلف رمزارزها

انواع مختلفی از ارزهای رمزنگاری شده بر اساس عملکرد آنها در بازار وجود دارد. با این حال، همه آنها توسط فناوری دفتر کل، بلاک چین گرد هم آمده اند. انواع مختلف رمزارزها در زیر ذکر شده است:

ارزهای پرداخت

ارزهای پرداخت، همانطور که از نام آن پیداست، ارزهایی هستند که عمدتاً برای پرداخت هزینه خرید کالا و خدمات استفاده می شوند. این ارزها مشابه ارزهای فیات هستند که در ازای یک بسته بیسکوئیت یا یک پیتزا پذیرفته می شوند.

به عنوان مثال برخی از ارزهای پرداخت عبارتند از: بیت کوین (BTC)، لایت کوین (LTC) و بیت کوین کَش (BCH).

توکن های Defi

بلاک چین، نه تنها پرداخت با رمزارزها را آسان‌تر کرده، بلکه راه را برای ایجاد یک اکوسیستم موازی از برنامه‌های غیرمتمرکز (Dapps) هموار ساخته است.

این اکوسیستم ها کاربران را قادر می سازند تا توکن های دیجیتال مخصوص پلتفرم را ایجاد کنند که به آنها توکن های پلتفرم می گویند. توکن‌های پلتفرم برای بهره‌مندی یا اجرای خدمات و عملکردهای ارائه‌شده توسط Dapp‌های مختلف استفاده می‌شوند.

پلتفرم هایی مانند اتریوم (ETH)، اتریوم کلاسیک (ETC)، NEO (NEO) اکوسیستم های بلاک چین هستند. توکن های مورد استفاده در این پلتفرم ها را پلتفرم توکن می نامند.

کوین های حریم خصوصی

کوین های حریم خصوصی به ویژه برای حفظ حریم خصوصی تراکنش های انجام شده، طراحی شده اند. فقط فرستنده و گیرنده از تعداد کوین ها/دارایی های دیجیتال منتقل شده، اطلاع دارند. آدرس های کیف پول کوین حریم خصوصی نیز به اندازه کوین ها خصوصی است.

آلت کوین ها

آلت‌کوین‌ها، مخفف "کوین‌های جایگزین"، همگی رمزارزهای غیر از بیت‌کوین هستند. بیش از 7000 رمز ارز در پلتفرم های مختلف فهرست شده است.

کوین های پایدار

کوین ها دارایی‌هایی هستند که برای حفظ ثبات به ارزهای فیات مانند USD متصل می‌شوند. از آنجایی که کریپتوها بسیار بی ثبات هستند، افرادی که خواهان سرمایه گذاری بلندمدت هستند یا معامله گرانی که می خواهند از دارایی های دیجیتال خود محافظت کنند، از آن استفاده می کنند.

توکن های غیر قابل تعویض(NFT)

اینها توکن هایی هستند که به طور خاص برای نگهداری یک مقدار ارزشی منحصر به فرد طراحی شده اند. آنها باید برای سناریوهای مورد استفاده خاص به کار روند. بیایید در نظر بگیریم که یک NFT به طور خاص به عنوان بلیط یک کنسرت خصوصی ایجاد می شود. از NFT فقط برای ورود به کنسرت می توان استفاده کرد و نه چیز دیگر.

ماینینگ (استخراج) رمزارزها

این روش تأیید تراکنش ها جهت به دست آوردن پاداش، با استفاده از قدرت محاسبات معنادار است. توجه داشته باشید که شما باید دسترسی قابل توجهی به برق داشته باشید و باید بتوانید تجهیزات محاسباتی خود را به نام "ابزار و تجهیزات استخراج" نگهداری کنید.

شما نیازی به انجام هیچ گونه محاسبات یا ریاضیات دستی ندارید. تنها کاری که باید انجام دهید این است که یک دستگاه الکترونیکی توانمند داشته باشید و برنامه ای را نصب کنید که سازندگان ترجیح می دهند. CPU یا GPU موجود در دستگاه شما این محاسبات را برای شما انجام می دهد. ممکن است در برخی موارد، اتصال دستگاه های الکترونیکی به اینترنت اجباری باشد.

تجارت رمزارزها در پلتفرم های مبادلاتی

می توان رمزارزها را با توجه به ارزش بازارشان در یک زمان معین و نقدینگی کافی در بازار خریداری کرد یا به فروش رساند. این کار مانند معامله در بازار سهام است، اما در عوض، یک فرآیند 24 ساعته است.

شما هیچ دارایی فیزیکی دریافت نمی کنید، بلکه فقط آدرس دارایی های دیجیتالی را که خریداری کرده اید دریافت می کنید که می توانند در کیف پول های رمزنگاری شما ذخیره شوند. پلتفرم های اختصاصی مانند Binance، Coinbase، Pionex و غیره برای همین منظور وجود دارد. اما قبل از معامله در هر یک از این پلتفرم‌ها، کارمزد تراکنش‌ها را موردبررسی قرار دهید.

از کجا رمزارزها بخریم؟

کریپتوکارنسی ها(ارزهای رمزنگاری شده) را می توان از صرافی هایی که به تجارت کریپتو اختصاص داده شده اند خریداری کرد. مشابه بورس‌، ارزهای رمزنگاری شده در صرافی‌هایی فهرست می‌شوند که فرد باید از آنجا ثبت‌نام و خرید کند.

به طور عمده دو نوع صرافی وجود دارد، متمرکز و غیر متمرکز

متمرکز: تمرکز کنترل یک فعالیت یا سازمان تحت یک مرجع واحد.

صرافی متمرکز دارای یک نهاد منفرد است که در مورد جنبه های ویژگی های ارز تصمیم می گیرد. آینده کوین رمز ارز متمرکز به سازمان بستگی دارد.

غیرمتمرکز: حرکت بخش‌های یک سازمان بزرگ به دور از یک مرکز اداری واحد به مکان‌های دیگر.

صرافی غیرمتمرکز توسط کاربرانش بر اساس فناوری دفتر کل توزیع شده اداره می شود. به طور معمول، یک بلاک چین، که به عنوان پایگاه داده تراکنش های مالی عمومی خدمت می کند.

چگونه می توان رمزارزها را محافظت و ذخیره کرد؟

درست همانطور که ما از کیف های پول برای محافظت از ارز فیات استفاده می کنیم، ابزارهایی به نام کیف پول های رمزنگاری وجود دارد که به طور خاص برای ذخیره کلید عمومی شما طراحی رمزارز چیست و چگونه کار می‌کند؟ شده اند - کلیدی که مانند آدرس حساب شما است و کلید خصوصی - کلید حساس که رمز عبور برای دسترسی به کیف پولتان است.

هر کسی که به کلید خصوصی شما دسترسی دارد، می‌تواند با خرج کردن رمز ارز مرتبط، به طور موثر در دفتر کل عمومی بنویسد.

استدلال های نهایی

من تمام جنبه های مهمی را که ممکن است برای ورود به دنیای رمزارزها لازم باشد، پوشش داده ام. ناگفته نماند که این کریپتوکارنسی ها(رمزارزها) به عنوان نوسانات فرار شناخته شده اند.

همانطور که گفته شد، این موضوع نیز صحت دارد که سرمایه گذاران اولیه در رمزارزها مانند بیت کوین و اتریوم اکنون میلیونر هستند. باید دید که رمزارزها چگونه تکامل خواهند یافت. همچنین رمزارز حریم خصوصی را به کاربران خود ارائه می دهد که برای بسیاری افراد ارزشمند می باشد.

از این رو توصیه می شود گاه گاهی تحقیقات بازاری خود را انجام دهید و همیشه با روندهای بازار به روز باشید.

رمزارز چیست و چگونه کار می‌کند؟

رمزارز چیست و چگونه کار می‌کند؟ کریپتوکارنسی که گاهی اوقات به آن کریپتو نیز گفته می‌شود، به هر شکلی از ارز گفته می‌شود که به صورت دیجیتال یا مجازی وجود داشته باشد و از رمزنگاری برای ایمن سازی تراکنش‌ها استفاده می‌کند. ارزهای دیجیتال مرجع صادرکننده یا تنظیم کننده مرکزی ندارند، در عوض از یک سیستم غیرمتمرکز برای ثبت تراکنش‌ها و صدور واحدهای جدید استفاده می‌کنند.

رمزارز چیست؟

کریپتوکارنسی یک سیستم پرداخت دیجیتالی است که برای تایید تراکنش‌ها به بانک‌ها متکی نیست. این یک سیستم همتا به همتا است که می‌تواند هرکسی را در هر جایی قادر رمزارز چیست و چگونه کار می‌کند؟ به ارسال و دریافت پرداخت کند. به جای انتقال و مبادله پول فیزیکی در دنیای واقعی، پرداخت‌های ارز دیجیتال صرفاً به عنوان ورودی‌های دیجیتالی به یک پایگاه داده آنلاین که تراکنش‌های خاص را توصیف می‌کند، وجود دارد.

هنگامی که وجوه ارز دیجیتال را انتقال می‌دهید، تراکنش‌ها در دفتر کل ثبت می‌شوند. ارزهای دیجیتال در کیف پول‌های دیجیتال ذخیره می‌شوند.

دلیل نامگذاری آن، این بود که از رمزگذاری برای تأیید تراکنش‌ها استفاده می‌کند. این بدان معناست که کدنویسی پیشرفته در ذخیره و انتقال داده‌های ارزهای دیجیتال بین کیف‌پول‌ها و به دفتر کل عمومی نقش دارد. هدف از رمزگذاری ایجاد امنیت و ایمنی است.

اولین ارز رمزنگاری شده بیت کوین بود که در سال 2009 تاسیس شد و تا به امروز شناخته شده ترین آن باقی مانده است. بیشتر علاقه به ارزهای رمزنگاری شده، تجارت برای کسب سود است، زیرا دلالان در مواقعی قیمت‌ها را بالا می‌برند.

رمزارز چگونه کار می‌کند؟

ارزهای رمزپایه بر روی یک دفتر کل توزیع شده به نام بلاک چین اجرا می‌شوند که رکوردی از تمام تراکنش‌های به روز شده و نگهداری شده توسط دارندگان ارز است.

واحدهای ارز دیجیتال از طریق فرآیندی به نام ماینینگ ایجاد می‌شوند که شامل استفاده از نیروی رایانه برای حل مسائل پیچیده ریاضی است که سکه تولید می‌کند. کاربران همچنین می توانند ارزها را از کارگزاران خریداری کنند، سپس آن‌ها را با استفاده از کیف پول‌های رمزنگاری ذخیره و خرج کنند.

اگر صاحب ارز دیجیتال هستید، مالک هیچ چیز ملموسی نیستید. آنچه شما در اختیار دارید کلیدی است که به شما امکان می‌دهد رکورد یا واحد اندازه گیری رمزارز چیست و چگونه کار می‌کند؟ را بدون شخص ثالث قابل اعتماد از یک شخص به فرد دیگر منتقل کنید.

اگرچه بیت کوین از سال 2009 وجود داشته است، ارزهای رمزنگاری شده و کاربردهای فناوری بلاک چین هنوز از نظر مالی در حال ظهور هستند و انتظار می‌رود در آینده استفاده‌های بیشتری شود. معاملات از جمله اوراق قرضه، سهام و سایر دارایی‌های مالی را می‌توان در نهایت با استفاده از این فناوری معامله کرد.

نمونه‌های ارزهای دیجیتال

هزاران ارز دیجیتال وجود دارد. برخی از شناخته شده‌ترین عبارتند از:

بیت کوین:

بیت کوین در سال 2009 تأسیس شد و اولین ارز رمزنگاری شده بود. این رمز ارز همچنان رایج ترین ارز دیجیتالی است. این ارز توسط ساتوشی ناکاموتو ساخته شده است که تصور می‌شود نام مستعار یک فرد یا گروهی از افراد است که هویت دقیق آن‌ها ناشناخته باقی مانده است.

اتریوم:

اتریوم در سال 2015 توسعه یافت، این رمزارز یک پلتفرم بلاک چین با ارز دیجیتال مخصوص به خود به نام اتر (ETH) یا اتریوم است. ارز دیجیتال اتریوم پس از بیت کوین محبوب‌ترین ارز دیجیتال است.

لایت کوین:

این ارز بیشترین شباهت را به بیت کوین دارد، اما برای توسعه نوآوری‌های جدید، از جمله پرداخت‌ها و فرآیندهای سریع‌تر برای امکان تراکنش‌های بیشتر، با سرعت بیشتری حرکت کرده است.

رمزارز ریپل در سال 2012 تاسیس شد. ریپل می‌تواند برای ردیابی انواع مختلف تراکنش‌ها، نه فقط ارزهای دیجیتال، استفاده شود. موسس ریپل، با بانک‌ها و موسسات مالی مختلف همکاری کرده است.

رمزارزهای غیر بیت کوینی در مجموع به عنوان ” altcoins” شناخته می‌شوند تا آن‌ها را از ارزهای اصلی متمایز کنند.

چگونه ارز دیجیتال بخریم

ممکن است شما نیز تصمیم به خرید ارز دیجیتال گرفته باشید. برای خرید تنها کافیست این سه مرحله را طی کنید:

مرحله 1: انتخاب یک پلت فرم

اولین قدم این است که تصمیم بگیرید از کدام پلتفرم استفاده کنید. به طور کلی، می‌توانید بین یک کارگزار سنتی یا صرافی اختصاصی ارز دیجیتال، یکی را انتخاب کنید:

دلالان سنتی کارگزاران آنلاینی هستند که راه‌هایی را برای خرید و فروش ارز دیجیتال و ETF ارائه می‌دهند. این پلتفرم‌ها تمایل دارند هزینه‌های معاملاتی کمتری داشته باشند اما ویژگی‌های رمزنگاری کمتری را ارائه دهند.

مبادلات ارزهای دیجیتال. صرافی‌های ارزهای دیجیتال زیادی وجود دارد که می‌توانید از بین آن‌ها یکی را انتخاب کنید، که هر کدام ارزهای رمزنگاری متفاوت، ذخیره کیف پول، گزینه‌های حساب با بهره و غیره را ارائه می‌دهند. بسیاری از صرافی‌ها هزینه‌های مبتنی بر دارایی را دریافت می‌کنند.

هنگام مقایسه پلتفرم‌های مختلف، ارزهای دیجیتال پیشنهادی، هزینه‌هایی که دریافت می‌کنند، ویژگی‌های امنیتی، گزینه‌های ذخیره‌سازی و برداشت و هر گونه منابع آموزشی و غیره…

مرحله 2: تامین مالی حساب خود

هنگامی که پلتفرم خود را انتخاب کردید، گام بعدی این است که حساب خود را تامین مالی کنید تا بتوانید تجارت را شروع کنید. اکثر صرافی‌های رمزنگاری به کاربران اجازه می‌دهند با استفاده از ارزهای فیات (یعنی صادر شده توسط دولت) ارزهای دیجیتال مانند دلار آمریکا، پوند انگلیس یا یورو را با استفاده از کارت‌های نقدی یا اعتباری خود خریداری کنند – اگرچه این میزان بر اساس پلتفرم متفاوت است.

خرید کریپتو با کارت‌های اعتباری خطرناک تلقی می‌شود و برخی صرافی‌ها از آن پشتیبانی نمی‌کنند. به این دلیل که ارزهای رمزنگاری شده مدام درحال نوسان هستند و توصیه نمی‌شود که برای دارایی‌های خاص ریسک بدهی – یا پرداخت بالقوه کارمزد تراکنش‌های کارت اعتباری بالا – را بپذیرید.

برخی از پلتفرم‌ها انتقالات ACH را نیز می‌پذیرند. روش‌های پرداخت پذیرفته شده و زمان صرف شده برای واریز یا برداشت در هر پلت فرم متفاوت است. به همین ترتیب، زمان صرف شده برای تسویه سپرده‌ها بر اساس روش پرداخت متفاوت است.

فاکتور مهمی که باید در نظر گرفت هزینه‌ها است. این هزینه‌ها شامل کارمزدهای احتمالی تراکنش سپرده و برداشت به اضافه کارمزدهای معاملاتی است.

مرحله 3: ثبت سفارش

می‌توانید از طریق وب‌سایت یا پلت فرم موبایل کارگزار یا صرافی خود سفارش دهید. اگر قصد خرید ارزهای دیجیتال را دارید، می‌توانید با انتخاب «خرید»، انتخاب نوع سفارش، وارد کردن مقدار ارزهای دیجیتالی که می‌خواهید بخرید و تأیید سفارش، این کار را انجام دهید. همین روند برای سفارشات “فروش” نیز اعمال می‌شود.

راه‌های دیگری نیز برای سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال وجود دارد. این خدمات شامل خدمات پرداخت مانند PayPal، Cash App و Venmo است که به رمزارز چیست و چگونه کار می‌کند؟ کاربران امکان خرید، فروش یا نگهداری ارزهای دیجیتال را می‌دهد.

سرمایه گذاری از طریق رمزارز (کریپتو)

• تراست بیت کوین: می‌توانید سهام تراست بیت کوین را با یک حساب کارگزاری معمولی خریداری کنید.
• صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک بیت کوین: صندوق های ETF بیت کوین و صندوق های سرمایه گذاری مشترک بیت کوین برای انتخاب وجود دارد.
• سهام بلاک چین یا ETF: همچنین می توانید به طور غیرمستقیم از طریق شرکت های بلاک چین که در فناوری پشت تراکنش های رمزنگاری و رمزنگاری تخصص دارند، روی ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری کنید. از طرف دیگر، می‌توانید سهام یا ETF شرکت‌هایی که از فناوری بلاک چین استفاده می‌کنند بخرید.

نحوه ذخیره ارز دیجیتال

هنگامی که ارز دیجیتال را خریداری کردید، باید آن‌را با خیال راحت ذخیره کنید تا از هک یا سرقت محافظت کنید. معمولاً ارزهای دیجیتال در کیف پول‌های رمزنگاری شده ذخیره می‌شوند. این کیف پول‌ها دستگاه‌های فیزیکی یا نرم‌افزار آنلاینی هستند که برای ذخیره کلیدهای خصوصی ارزهای دیجیتال شما به‌طور امن استفاده می‌شوند.

برخی از صرافی‌ها خدمات کیف پول ارائه می‌کنند و ذخیره مستقیم از طریق پلتفرم را برای شما آسان می‌کنند. با این حال، همه صرافی‌ها یا کارگزاران به طور خودکار خدمات کیف پول را برای شما ارائه نمی‌دهند.

اصطلاحات “کیف پول داغ” و “کیف پول سرد”

ذخیره سازی کیف پول داغ: “کیف پول‌های داغ” به ذخیره سازی رمزنگاری اطلاق می‌شود که از نرم افزار آنلاین برای محافظت از کلیدهای خصوصی دارایی‌های شما استفاده می‌کند.

ذخیره سازی کیف پول سرد: برخلاف کیف پول‌های داغ، کیف پول‌های سرد (که به عنوان کیف پول‌های سخت افزاری نیز شناخته می‌شوند) برای ذخیره ایمن کلیدهای خصوصی شما به دستگاه‌های الکترونیکی آفلاین متکی هستند.

کیف پول‌های سرد معمولاً کارمزد دریافت می‌کنند، در حالی که کیف پول‌های گرم این گونه نیست.

با ارز دیجیتال چه چیزی می‌توانید بخرید؟

زمانی که بیت کوین راه اندازی شد، قرار بود که یک ارز جهت انجام تراکنش‌های روزانه باشد. همچنین بتوانید همه چیز را از یک فنجان گرفته تا املاک و مستغلات، توسط این رمزارز خریداری کنید. این ایده به طور کاملا محقق نشده است.

در حالی که تعداد مؤسساتی که ارزهای دیجیتال را می‌پذیرند در حال افزایش است، تراکنش‌های بزرگ مربوط به آن نادر است. با این وجود، خرید انواع محصولات متنوع از وب‌سایت‌های تجارت الکترونیک با استفاده از رمزارز امکان پذیر است.

آیا ارز دیجیتال امن است؟

ارزهای دیجیتال معمولاً با استفاده از فناوری بلاک چین ساخته می‌شوند. بلاک چین نحوه ثبت تراکنش‌ها به «بلوک‌ها» و تعیین زمان را توضیح می‌دهد. و باعث می‌شود که دسترسی به رمزارزها برای هکرها بسیار دشوار شود.

علاوه بر این، تراکنش‌ها نیاز به یک فرآیند احراز هویت دو مرحله‌ای دارند. به عنوان مثال، ممکن است از شما خواسته شود که یک نام کاربری و رمز عبور برای شروع یک تراکنش وارد کنید. سپس کد احراز هویت ارسال شده به تلفن همراه خود را وارد کنید. با تمام این تفاسیر، ارزهای دیجیتال نیز قابل هک شدن هستند.

برخلاف پولی که توسط دولت حمایت می‌شود، ارزش ارزهای مجازی کاملاً بر اساس عرضه و تقاضا است. این می‌تواند نوسانات شدیدی را ایجاد کند که سود قابل توجهی برای سرمایه گذاران ایجاد کند یا زیان‌های بزرگی را به همراه داشته باشد.

کلاهبرداری ارزهای دیجیتال و کلاهبرداری با ارزهای دیجیتال

متأسفانه جرایم ارزهای دیجیتال در حال افزایش است. کلاهبرداری‌های ارزهای دیجیتال عبارتند از:

• وب‌سایت‌های جعلی: سایت‌های جعلی که دارای گواهینامه‌های جعلی و اصطلاحات تخصصی رمزنگاری هستند که بازدهی عظیم و تضمینی را ارائه می‌کنند، به شرطی که سرمایه‌گذاری را ادامه دهید.
• طرح‌های مجازی پونزی: مجرمان ارزهای دیجیتال فرصت‌های موجود را برای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال ترویج می‌کنند و با پرداخت پول سرمایه‌گذاران قدیمی با پول سرمایه‌گذاران جدید، توهم بازدهی کلان را ایجاد می‌کنند. یک عملیات کلاهبرداری، شبکه BitClub، بیش از 700 میلیون دلار جمع آوری کرد قبل از اینکه علیه عاملان آن در دسامبر 2019 کیفرخواست صادر شوند.
• تاییدیه‌های “سلبریتی”: کلاهبرداران به صورت آنلاین به عنوان میلیاردرها یا نام های معروف ظاهر می‌شوند که قول می‌دهند سرمایه گذاری شما در یک ارز مجازی را چند برابر کنند اما در عوض آنچه را که ارسال می‌کنید می‌دزدند.

آن‌ها همچنین ممکن است از برنامه‌های پیام‌رسان یا اتاق‌های گفتگو برای شروع شایعاتی مبنی بر حمایت یک تاجر معروف از یک ارز دیجیتال خاص استفاده کنند. زمانی که آن‌ها سرمایه گذاران را تشویق به خرید کردند و قیمت را بالا بردند، کلاهبرداران سهام خود را می‌فروشند و ارزش ارز کاهش می‌یابد.

چهار نکته برای سرمایه گذاری ایمن در ارزهای دیجیتال

طبق گزارش مصرف‌کننده، همه سرمایه‌گذاری‌ها دارای ریسک هستند، اما برخی از کارشناسان ارزهای دیجیتال را یکی از گزینه‌های سرمایه‌گذاری پرخطرتر می‌دانند. اگر قصد دارید روی ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری کنید، این نکات می‌تواند به شما در انتخاب هایتان کمک کند.

تبادلات پژوهشی:

قبل از سرمایه گذاری، در مورد مبادلات ارزهای دیجیتال اطلاعات کسب کنید. بیش از 500 صرافی برای انتخاب وجود دارد. تحقیقات خود را انجام دهید، بررسی ها را بخوانید و قبل از حرکت با سرمایه گذاران با تجربه تر صحبت کنید.

بدانید چگونه ارز دیجیتال خود را ذخیره کنید:

اگر ارز دیجیتال خریداری می کنید، باید آن را ذخیره کنید. می توانید آن را در صرافی یا کیف پول دیجیتال نگه دارید. در حالی که انواع مختلفی از کیف پول‌ها وجود دارد، هر کدام مزایا، الزامات فنی و امنیت خود را دارند. مانند صرافی‌ها، قبل از سرمایه‌گذاری باید گزینه‌های ذخیره‌سازی خود را بررسی کنید.

سرمایه گذاری‌های خود را متنوع کنید:

تنوع کلیدی برای هر استراتژی سرمایه گذاری خوب است، و این در زمانی که روی ارز دیجیتال سرمایه گذاری می‌کنید صادق است. برای مثال، تمام پول خود را در بیت کوین قرار ندهید، فقط به این دلیل که این نامی است که شما می‌شناسید. هزاران گزینه وجود دارد، و بهتر است سرمایه گذاری خود را در چند ارز تقسیم کنید.

برای نوسانات آماده باشید:

نوسان در بازار ارزهای دیجیتال بسیار زیاد است. شاهد نوسانات چشمگیر قیمت‌ها خواهید بود. اگر سبد سرمایه گذاری شما نمی‌تواند این کار را انجام دهد، ممکن است ارز دیجیتال انتخاب عاقلانه‌ای برای شما نباشد.

کریپتوکارنسی هنوز در مراحل ابتدایی شکل گیری خود است. همواره سرمایه گذاری بر روی نوآوری‌ها با چالش‌هایی همراه است. اگر قصد سرمایه‌گذاری دارید، تحقیقات خود را انجام دهید و برای شروع، محافظه کارانه سرمایه گذاری کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان ما در گروه مهرگان آی تی در تماس باشید.