پرتفو یا ترکیب دارایی چیست؟

پرتفوی-چیست؟-پرتفوی-در-بورس-و-سبد-سرمایه

سبدگردانی چیست؟

سبدگردانی به زبان ساده، به مدیریت و خرید و فروش سهام به کمک دانش و تجربه اشاره دارد که به آن مدیریت پرتفوی نیز گفته می شود. از آنجا که کسب و یادگیری این مهارت ها و دانش های سرمایه گذاری، به ویژه دانش های بورس نظیر تحلیل تکنیکال و تحلیل بنیادی، به زمان بسیاری نیاز دارد و بسیاری از افرادی که وارد بازار سرمایه می شوند، این دانش و مهارت را نداشته و وقت کافی نیز برای اکتساب آن ندارند، مدیریت سهام خود را به افراد متخصصی که به آنان سبدگردان گفته می شود، می سپارند. بنابراین سبدگردانی به بیانی دقیق تر، اشاره به فعالیت افرادی دارد که با توجه به دانش و مهارت خود، به مدیریت و خرید و فروش سهام سرمایه گذاران پرداخته و در ازای آن، کارمزد دریافت می کنند.

بطور کلی، سبد گردانی یکی از مهمترین مفاهیمی است که در دوره های آموزشی بورس، نظیر دوره جامع بورس، دوره تحلیل بنیادی و دوره تحلیل تکنیکال به آموزش آن پرداخته می شود.

آنچه در این مطلب می خوانید:

سبدگردان کیست؟

سبدگردان به نوعی، وکیل تام الاختیار سرمایه گذار در امور مربوط به سهام است که همه فعالیت های این حوزه را به نیابت از سرمایه گذار اصلی انجام می دهد. با این حال برخی از افراد ترجیح می دهند پرتفو یا ترکیب دارایی چیست؟ پرتفو یا ترکیب دارایی چیست؟ مدیریت سهم و سرمایه خود را خودشان به عهده بگیرند. سبد گردانی چه به وسیله سبدگردان انجام گیرد و یا توسط خود شخص سرمایه گذار، هدفی جز افزایش سوددهی و کاهش ضررها با استفاده از مقدار معقولی از ریسک پذیری، ندارد.

ما در این مقاله، هر آنچه را که باید درباره سبدگردانی سهام بدانید، ارائه خواهیم داد.

مدیریت پرتفوی چیست؟

مدیریت پرتفوی یا سبدگردانی، در حقیقت هنر و علم انتخاب و نظارت بر گروهی از سرمایه‌ گذاری ‌ها است که با تحمل ریسک، اهداف بلند مدت مالی مشتری، شرکت یا موسسه را برآورده می نماید. هنر سبدگردانی در بورس، به دو شکل فعال و منفعل قابل اجرا است. مدیریت پرتفوی فعال نیازمند خرید و فروش سهام و سایر دارایی ها به شکل برنامه ریزی شده، در تلاش برای شکست بازار گسترده تر است. مدیریت سهام به صوت فعال، تلاشی است برای شکست دادن عملکرد یک شاخص که از طریق خرید و فروش فعال سهام و سایر دارایی ‌ها صورت می گیرد. به طور کلی، سرمایه های وابسته به شرکت هایی که فقط شمار معینی از سهام آن ها داد و ستد می شود، به صورت فعال مدیریت می می گردد.

سبدگردانان فعال، از طیف وسیعی از مدل ‌های کمی یا کیفی به منظور ارزیابی سرمایه‌ گذاری ‌های بالقوه کمک می گیرند. اما مدیریت پرتفو منفعل، در راستای تطبیق بازده بازار با تقلید از ساختار یک شاخص یا شاخص های خاص انجام می گیرد. مدیریت یا سبدگردانی منفعل، در واقع یک استراتژی بلند مدت است و باید پس از برنامه ریزی و تنظیم آن، مدت زمان نسبتا طولانی منتظر نتیجه اش ماند. به عنوان مثال، سرمایه گذاری در یک یا چند صندوق شاخص بورسی، می تواند نمونه ای از سبدگردانی منفعل باشد که به آن، سرمایه گذاری شاخص نیز گفته می شود. کسانی که به سرمایه گذاری شاخص می پردازند، اغلب نظریه مدرن پرتفوی برای کمک به بهینه سازی سهام را مد نظر قرار می دهند. سبدگردان ها اغلب با مجوز حرفه ای و رسمی و به نمایندگی از مشتریان و سرمایه گذاران، فعالیت می کنند.

امین سبدگردانی

هنگامی که یک سرمایه گذار، مدیریت سبد سهام خود را به یک سبدگردان می سپارد، شخصی به نام امین بر فعالیت های سبدگردان نظارت می کند. امین یک شخصیت حقوقی است که از طرف سازمان بورس، مورد تایید قرار می گیرد و از طریق موسسات حسابرسی معتمد سازمان، انتخاب می گردد. سبدگردان بدون عقد قرارداد با یک ناظر امین مورد تایید سازمان، نمی تواند فعالیت خود را آغاز کند. قرارداد منعقد شده میان سرمایه گذار و امین و سبدگردان، باید ظرف مدت دو روز به ثبت سازمان بورس رسیده و مورد تایید قرار گیرد. کلیه فعالیت های مرتبط با برداشت از حساب های بانکی و پرداخت ها، باید زیر نظر امین و با تایید او انجام گیرد.

شرکت یا سرمایه گذار نیز پیش از هرگونه پرداخت و اعطای کارمزد سبدگردانی به سبدگردان، باید تایید امین را دریافت کند. سبدگردان باید برای هر قرارداد سبد گردانی، یک حساب بانکی اختصاصی افتتاح نماید و مشخصات و اطلاعات آن، نزد امین ثبت گردد. بر اساس نظارت های امین و سازمان بورس، در صورتی که سبدگردان ضرر و زیانی بیش از یک سوم سرمایه اصلی سرمایه گذار را به وی تحمیل کند، باید در مدت 6 ماه، اقدام به جبران و ترمیم سرمایه او کند. حداقل سرمایه و ارزش سبد اختصاصی مشتری برای عقد قرارداد سبدگردانی نیز برابر با 10 میلیون تومان است.

کد سبدگردانی چیست؟

پس از عقد قرارداد و تایید آن توسط سازمان بورس، سبدگردان باید ظرف 3 روز، اقدام به دریافت کد معاملاتی به منظور سبدگردانی اختصاصی کند که به آن، کد سبد گردانی گفته می شود. به این منظور، سبد گردان باید فرم مربوط به تقاضای کد سبدگردانی را تکمیل کرده و همراه با نسخه ای از قرارداد منعقد شده، به شرکت سپرده گذار ارائه دهد. تا پیش از دریافت این کد، سبد گردان نمی تواند فعالیت خود را آغاز کرده و همچنین پس از اتمام قرارداد، امکان استفاده از کد را نیز ندارد.

در صورت فعالیت سبدگردان بدون مجوز، کد سبدگردانی یا قرارداد، سازمان بورس ابتدا به ابلاغ تذکر کتبی به سرمایه گذار یا سازمان مالی مورد نظری که سبد گردان، مدیریت سبد سهام وی را به عهده داشته است، اقدام می کند. سپس اخطار کتبی با درج در پرونده نهاد مالی را صادر کرده و در موارد شدیدتر نیز اقدام به تعلیق فعالیت ها تا یکسال، سلب صلاحیت مدیران و محرومیت آنان، لغو مجوزهای موسسه و جریمه نقدی می نماید.

محاسبه بازدهی سبدگردانی

به منظور محاسبه میزان بازدهی سبدگردان در دوره عقد قرارداد، باید آن ‌را به ادوار و زیر دوره های مختلف تقسیم کرد. سپس بازدهی هر زیر دوره به این نحو محاسبه می گردد:

در این فرمول E_in نشان دهنده ارزش کل دارایی‌ های مدیریت شده توسط سبدگردان i در پایان زیردوره n و B_in نشان دهنده ارزش کل دارایی‌ های مدیریت ‌شده توسط سبدگردان i در آغاز زیر دوره n می باشد. پس از آنکه بازدهی هر زیر دوره محاسبه گردید، می توان بازدهی کل سبد گردان را به شکل زیر به دست آورد:

در این فرمول نیز TWRR_it نشان دهنده میزان بازدهی سبدگردان i در دوره t و r_in نشانگر بازدهی زیردوره n دارایی‌ های مدیریت‌ شده به وسیله سبدگردان i می باشد.

محاسبه کارمزد سبدگردانی

کارمزد سبدگردانی از طریق مجموعه ای از عوامل محاسبه می گردد که سبدگردان و سرمایه گذار می توانند در رابطه با شیوه محاسبه و زمان دریافت آن، بر اساس سقف کارمزد تعیین شده توسط سازمان، به توافق برسند. شیوه های رایج در محاسبه کارمزد سبدگردانی، به این شرح می باشند:

• مقداری از ارزش سهام موجود در سبد سرمایه‌‌ گذار که پس از کم کردن بدهی‌ های مربوط به سبد و به قیمت‌ پایانی همان‌ روز، محاسبه می گردد.
• مقداری از اختلاف میان سود سپرده‌ های سرمایه ‌گذاری و نرخ معمول جاری در نظام بانکی، برای آن نوع از سپرده که نسبت به مانده سپرده ‌های بانکی سبد در پایان همان روز، محاسبه می شود.
• مقداری از ارزش اوراق بهادار سبد به قیمت ‌های نهایی همان روز

معمولا هر سه ماه یکبار، صورتحساب کارمزد سبدگردانی توسط سبدگردان تهیه شده و در اختیار سرمایه گذار قرار می گیرد و در صورتی که پرداخت نگردد، بر اساس قوانین سازمان بورس، سبدگردان می تواند مبلغی برابر با کارمزد همان دوره را از وجوه نقدی یا اوراق سرمایه گذار برداشت کرده و رسید آن را تحویل دهد.

هزینه های سبد گردانی برای سرمایه گذار

علاوه بر کارمزد سبدگردانی که نحوه پرداخت آن در بالا ذکر شد، علی رغم آنکه مدیریت سبد سهام بر عهده سبدگردان است، هزینه های دیگری نیز وجود دارد که پرداخت آن بر عهده سرمایه گذار اصلی می باشد.

این هزینه ها به طور کلی شامل کارمزد سبد گردان، کارمزد معاملات دارایی های موجود در سبد و مالیات مربوط به فروش و انتقال دارای های سبد می باشد. همچنین در صورتی که دارایی هایی سبد سهام توسط سبدگردان به فروش برسد، پس از اتمام قرارداد، باید کارمزد آن به صورت جداگانه به سبدگردان پرداخت گردد.

مزایا و معایب سبدگردانی

مدیریت پرتفوی یا سبد گردانی، می تواند مزایای متعددی برای سرمایه گذار داشته باشد. از جمله آنکه منجر به افزایش و به حداکثر رساندن سود می گردد. از به وجود آمدن بحران در سبد سرمایه، جلوگیری می کند و در راستای اتخاذ تصمیماتی آهاگانه تر برای رسیدن به اهداف مالی، سرمایه گذار را یاری می کند.

اما سبدگردانی در بورس، در عین حال می تواند معایب و ضررهایی را نیز متوجه سرمایه گذار کند. از جمله پرتفو یا ترکیب دارایی چیست؟ می توان به عواقب زیان بار ریسک پذیری بالا و تنوع بیش از حد اشاره کرد. همچنین در صورتی که سیاست های حمایتی برای جلوگیری و جبران ضررها وجود نداشته باشد، می تواند منجر به بروز خسارات مالی بسیار گردد. خطاهای انسانی نیز اغلب بخش جدایی ناپذیر سبد گردانی هستند.

عوامل سبدگردانی در بورس

عناصر و عواملی وجود دارد که می تواند نقش کلیدی در سبدگردانی در بورس و اثر نهایی آن ایفا کند. این عناصر و عوامل کلیدی و اثرگذار، به صورت کامل در دوره بورس مجتمع فنی نیاوران، مورد بررسی قرار می گیرند. ما در اینجا به مهم ترین این عناصر اشاره خواهیم کرد:

تخصیص دارایی ها در سبد گردانی

نخستین عامل کلیدی در سبدگردانی، نحوه ترکیب بلندمدت و تخصیص سهام و دارایی ها است که همه انواع دارایی و حتی سرمایه گذاری های جایگزین مانند املاک، مستغلات، کالاها و … را شامل می شود.

در تخصیص دارایی با تمرکز بر این اصل، نوسانات انواع مختلف دارایی ها به شکل هماهنگی صورت نمی گیرد و برخی از آن ها ممکن است نوسانات بیشتری نسبت به سایرین داشته باشند. به همین سبب، ترکیب و تخصیص مطلوبی از دارایی ها می تواند منجر به ایجاد تعادل و پیشگیری از خطر سقوط احتمالی ارزش دارایی ها شود.

آن دسته از سرمایه ‌گذاران یا سبد گردانانی که ریسک پذیری بیشتری دارند، اغلب پرتفوی خود را به شکل بی ثبات تری مدیریت می کنند. اما سرمایه گذاران محافظه کار، برنامه ریزی های با ثبات و از پیش تعیین شده را ترجیح می دهند.

تنوع در سبد گردانی

در سرمایه گذاری، تقریبا هیچ وقت نمی توان به طور کامل برندگان و بازندگان را از قبل پیش بینی کرد. تنوع در سبدگردانی، به این معناست که اهدافی مانند افزایش سوددهی و در عین حال ریسک پذیری، به شکل مطلوب و معقولی میان طبقات برنامه ریزی شده، جای گیرد.

یقینا تشخیص این امر که کدام زیر مجموعه از یک طبقه یا بخش دارایی، می تواند عملکرد و سوددهی بهتری نسبت به دیگری داشته باشد، دشوار خواهد بود. اما با در نظر داشتن عامل تنوع، می توان به افزایش سوددهی همه بخش ‌ها در طول زمان و همچنین کاهش نوسانات در بازه های زمانی معین، دست یافت.

البته تنوع حقیقی در سبد گردانی سهام، عموما در میان طبقات مختلف اوراق بهادار، بخش های اقتصادی و مناطق جغرافیایی، به وجود می آید. سبدگردانی در بورس با چشم اندازی محتاطانه، اغلب منجر به ایجاد سبدی از سرمایه‌گذاری می گردد که دید وسیعی را در یک طبقه دارایی در بر می گیرد.

باز تعدیل در سبدگردانی

باز تعدیل یکی از فرآیندهایی است که به منظور سوق دادن پرتفوی یا سبد سهام به سمت و سوی هدف اصلی خود که در ابتدا تعیین شده بود، صورت می گیرد. این عمل باید همواره و در فواصل زمانی منظم، انجام شود.

باز تعدیل در اغلب موارد، به صورت سالانه صورت می گیرد. این کار، مانند یک خانه تکانی آخر سال و برای بازگرداندن ترکیب اصلی دارایی، انجام شده و زمانی رخ می دهد که نوسانات بازار، چینش سبد سهام را تغییر می دهد.

برای نمونه، سبد سهامی را تصور کنید که با 70 درصد سهام و 30 درصد تخصیص درآمد ثابت، آغاز به کار می کند. پس از وقوع فرایند رشد در بازار، درصدهای تخصیص دارایی این سبد می ‌تواند به حالت 80-20 تغییر یابد. در چنین شرایطی، اگرچه که سرمایه گذار سود مطلوبی را به دست آورده است، اما با این حال در چنین شرایطی، سبد سهام دارای ریسک بالاتری است.

باز تعدیل اغلب، فروش اوراق بهادار با قیمت بالا، قرار دادن آن پول در بورس اوراق بهادار با قیمت پایین تر و خروج از چرخه اوراق را شامل می شود. این باز تعدیل سالانه منجر می شود تا سرمایه گذار، سودها را به دست آورده و فرصت حضور در بخش هایی که پتانسیل بیشتری برای رشد دارند را تجربه نماید. همچنین می تواند در عین حال، ترکیب مطلوب ریسک پذیری-سوددهی را در پرتفوی یا سبد سهام خود حفظ کند.

تخصیص دارایی به چه معناست؟

تخصیص دارایی به عملیات انتخاب وزن مناسب طبقات مختلف دارایی، در یک سبد سهام اشاره می کند. سه طبقه اصلی دارایی، اغلب شامل سهام، اوراق قرضه و پول نقد می شود و می تواند دارایی های دیگری مانند املاک و مستغلات، کالاها، ارزها و رمز ارزها را نیز در ذیل خود جای دهد. هر یک از این طبقات، می توانند دارای زیر طبقاتی باشند که در تخصیص دارایی در سبدگردانی نقش موثر دارند.

انواع سبدگردانی

همانگونه که گفتیم، سبدگردانی در بورس می تواند به دو شکل فعال و منفعلانه انجام گیرد که در ادامه، هر یک از آن ها را مورد بررسی قرار خواهیم داد:

مدیریت پرتفوی فعال (سبدگردانی فعال)

آن دسته از سرمایه گذارانی که سبد سهام خود را به روش فعال مدیریت می کنند، اغلب از مدیران صندوق یا کارگزاران و یا سبدگردانان برای خرید و فروش سهام و مدیریت سبد خود کمک می گیرند.

سبد سهام یا پرتفوی فعال، می تواند دارای یک یا چند مدیر همزمان باشد که به شکل فردی یا جمعی، تصمیمات مورد نیاز برای خرید و فروش و تخصیص دارایی را انجام می دهند. برای انجام چنین مدیریتی، نیازمند ترکیبی از تحقیقات دقیق و بسیار، پیش‌ بینی بازار و تخصص مدیر یا مدیران سبد سهام می باشد.

مدیرانی که سبدگردانی فعال را انجام می دهند، باید به همه آنچه که می تواند بر سبد سهام اثرگذار باشد، مانند روندهای بازار، تغییرات اقتصادی، تغییر ایدئولوژی های سیاسی و اخبار و سیاست گذاری های مرتبط با بازار سرمایه، توجه بسیاری داشته باشند. همه این اطلاعات، می تواند در هنگام خرید و فروش و مدیریت پرتفوی اثرگذار باشد. به عقیده سبدگردانان فعال، این فرآیندها پتانسیل بازدهی و سوددهی را نسبت به مدیریت های مبتنی پرتفو یا ترکیب دارایی چیست؟ بر یک شاخص واحد، افزایش می دهد.

تلاش برای قبضه بازار، مستلزم ریسک های اضافی است و شاخص ‌سازی، می تواند این ریسک اضافی را از بین ببرد؛ زیرا منجر به کاهش احتمال خطای انسانی در انتخاب سهام می گردد. صندوق‌ های شاخص از این جهت که کمتر مورد معامله قرار می ‌گیرند، هزینه ‌های کمتری را نیز متحمل شده و مالیات کارآمدتری دارند.

مدیریت پرتفوی غیرفعال (سبدگردانی منفعل)

مدیریت منفعل یا غیرفعال که مدیریت صندوق شاخص نیز نام دارد، با هدف تکرار بازده یک شاخص خاص صورت می گیرد؛ به این معنا که مدیران یا سبد گردانان در شیوه غیرفعال سبدگردانی، همان سهامی را که در شاخص فهرست شده و با همان وزن فهرست شده، خریداری می کنند.

یک مدیریت پرتفوی منفعل، می تواند به اشکال مختلفی مانند یک صندوق معامله، صندوق مشترک سرمایه گذاری و یا یک واحد سرمایه گذاری انجام گیرد. همانگونه که گفته شد، همه صندوق‌ های شاخص، مدیریت منفعلانه نام دارند؛ زیرا هر کدام از آن ها یک مدیر پرتفوی یا سبد گردان دارند که به جای انتخاب دارایی های خریداری شده، با هدف تکرار شاخص، فعالیت می کند. باید توجه داشت که هزینه ها و ضرر و زیان های حاصل از مدیریت یا سبدگردانی غیرفعال، اغلب بسیار کمتر از استراتژی های مدیریت پرتفوی یا سبدگردانی فعال است!

پرتفوی چیست؟

پرتفوی-چیست؟-پرتفوی-در-بورس-و-سبد-سرمایه

مقدمه

در بازار بورس و سرمایه اصطلاحات زیادی وجود دارد که شاید در ابتدای کار اطلاعات کافی در خصوص آن ها نداشته باشید. اما مسلما هر چه دانش و اطلاعات شما در خصوص اصطلاحات بورس و مهارت های لازم در آن بیشتر باشد، به موفقیت های بیشتری دست خواهید یافت. ما امروز در این مقاله قصد داریم تا به بررسی یکی از اصطلاحات پر کاربرد در بورس بپردازیم. یعنی پرتفوی. اگر شما نیز مایل هستید که بدانید پرتفوی چیست؟ در این مقاله به بررسی پرتفوی در بورس به زبان ساده می پردازیم. با ما همراه باشید.

پرتفوی چیست؟

در پاسخ به سوال پرتفوی چیست؟ ابتدا لازم است به بررسی این واژه بپردازیم. پرتفوی یک واژه فرانسوی است که معادل انگلیس آن Portfolio می باشد. معنی کلمه پرتفوی در واقع کیف دستی می باشد. در گذشته افراد سرمایه گذار در بورس تمامی اسناد و مدارک خود را در کیف دستی یا پرتفوی حمل می کردند. اما امروزه مناسب ترین معادل فارسی برای این عبارت سبد سرمایه گذاری می باشد. به عبارت دیگر به سبد سرمایه گذاری در بورس پرتفوی گفته می شود. سبد سرمایه گذاری در بورس در واقع همان ترکیب دارایی های متفاوت در بورس می باشد که اصلاحا به آن پرتفوی گفته می شود.

همانطور که می دانید هر سرمایه گذار در بورس می تواند به معامله و خرید و فروش دارایی های متفاوتی بپردازد. به کنار هم قرار گرفتن ترکیب دارایی های مختلف که متاسب با سرمایه و ریسک پذیری سرمایه گذار انتخاب می شود، سبد سرمایه گذاری گفته می شود. پرتفوی در بورس یا سبد سرمایه گذاری می تواند ترکیبی از دارایی های زیر باشد:

• سهام شرکت ها
• انواع اوراق بهادار
• املاک و مستغلات
• اوراق با درآمد ثابت
• سپرده ‌های بانکی
• بازار طلا و سکه
• بورس کالا
• و غیره.

مسلم است وقتی یک سرمایه گذار، سرمایه خود را در دارایی های مختلفی سرمایه گذاری می کند، ریسک مجموع معاملات بسیار کمتر خواهد بود. در واقع می توان گفت پرتفوی یا سبد سرمایه گذاری یکی از قدیمی ترین تکنیک ها در بورس می باشد. در این تکنیک شخص سرمایه گذار به جای این که تمامی سرمایه خود را در یک بازار متمرکز کند، سبد اختصاصی مناسبی در بازار های دیگر تشکیل می دهد. در این صورت علاوه بر امکان کسب سود از دارایی های مختلف، می تواند ریسک معاملاتی خود را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

پرتفوی در بورس چیست؟

همانطور که گفته شد، پرتفوی در بورس به معنی سبد سرمایه گذاری می باشد. اما شاید هنوز برای شما سوال باشد که پرتفوی در بورس چه اهمیتی دارد؟ برای درک اهمیت این موضوع به این مثال توجه کنید: فرض کنید شما در دو نماد شرکت تولیدی دارو و صنایع پتروشیمی سهام دار هستید. در نوسانات بازار ممکن است در مواقعی صادرات محصولات پتروشیمی کاهش پیدا کرده و ارزش سهام شما افت پیدا کند. اما در همین زمان، سهام شما در شرکت دارو سازی به دلیل افزایش تقاضای دارو، رشد پیدا کند. در این شرایط اگرچه سهام شما در یکی از دارایی ها با کاهش قیمت مواجه شده ، اما در بازار دیگر رشد پرتفو یا ترکیب دارایی چیست؟ داشته است.

اما اگر همه چیز خلاف این بود چه اتفاقی می افتاد؟ برای مثال اگر شما با تمام سرمایه خود در شرکت پتروشیمی سهام دار بودید، در این شرایط ضرر و زیان حاصل بسیار بیشتر از مورد قبل می بود. اگرچه ممکن است خلاف این حالت نیز روی دهد و سهام شما با رشد بی سابقه ای همراه باشد. اما فراموش نکنید که بازار بورس، بازاری پر از ریسک، نوسان و خطر است. اگر از تکنیک ها، مهارت ها و استدلال های بورسی به خوبی بهره نگیرید. ممکن است در دام ضرر و زیان این بازار گرفتار شوید. بنابراین پرتفوی در بورس به معنی متمرکز کردن سرمایه اصلی در بازار های مختلف برای کاهش میزان ریسک و ضرر سرمایه گذار می باشد.

اهمیت داشتن سبد سرمایه

توجه داشته باشید که گفته شد هر چه استفاده شما از تکنیک ها و استدلال های بورس بیشتر باشد، میزان موفقیت شما نیز بیشتر خواهد بود. برای مثال فرض کنید سهام موجود در سبد شما متعلق به شرکت ‌هایی باشد، که کالا‌ ها یا خدمات مکمل یا جایگزین یک دیگر دارند. در این شرایط ریسک معاملاتی شما تا حدود زیادی کاهش می ‌یابد. دلیل این موضوع این است که در صورت کاهش بازده سهام یکی از شرکت ها، تقاضا برای کالا های جانشین افزایش پیدا می کند.

در این صورت حتی ممکن است بازده شرکت دوم بیشتر از میزان ضرر شما در شرکت اول باشد. اما فراموش نکنید که پیش بینی و یا تشخیص این موضوع به میزان دانش، اطلاعات و تجربه شما در بورس بستگی دارد. همچنین ذکر این نکته نیز قابل توجه است که بازده سرمایه گذاری در پرتفوی، معادل بازده متوسط آن پرتفوی خواهد بود. اما ریسک پرتفوی در بیشتر مواقع بسیار کمتر از متوسط ریسک سهام داخل سبد است. برای درک بهتر این موضوع می توانید ضرب المثل معروف تخم مرغ را به خاطر بیاورید.

همه تخم مرغ ها را داخل یک سبد نگذارید .

ارزش پرتفوی

در پاسخ سوال پرتفوی چیست؟ با مفهوم کلی پرتفوی در بورس آشنا شدیم. اما ارزش پرتفوی چیست؟ در زمان قیمت گذاری شرکت های سرمایه گذاری در بورس، پرتفوی شرکت ها اهمیت بالایی دارد. به ارزش مالی و نقدی سبد سرمایه هر شخص حقیقی یا حقوقی، ارزش پرتفوی گفته می شود. اما منظور از این موضوع چیست؟ برای درک بهتر این مطلب فرض کنید که شما سبد سعام خود را در یک صنعت خاص تشکیل داده اید. اگر این صنعت با رکود و افت ارزش مواجه شود، در تمامی سهام موجود در پرتفوی خود دچار ضرر خواهید شد. بنابر این توصیه می‌شود حتماً تنوع را رعایت کنید و سبد معاملاتی خود را از سهام شرکت ‌های مختلف تشکیل دهید.

اما نکته قابل توجه دیگر این است که باید به این موضوع توجه داشته باشید که تنوع سبد سرمایه شما نباید به میزانی باشد که در مدیریت آن دچار مشکل شوید. به عبارت دیگر اگر با مطالعه و دانش و به کارگیری استدلال های منطقی در انتخاب شرکت ‌ها و تشکیل سبد سرمایه خود اقدام کنید می ‌توانید ریسک سرمایه‌ گذاری در بورس را به میزان قابل توجهی کاهش دهید.

مزایای سبد سرمایه

در بخش های قبلی اشاره کردیم که تشکیل سبد اختصاصی ( سبد سرمایه ) یا همان پرتفوی اهمیت بالایی دارد. این روشی است که بسیاری از کارشناسان و افراد با تجربه و حرفه ای به آن توصیه می کنند. اما مزایای داشتن سبد سرمایه چیست؟ از مهم ترین مزیت های سبد سرمایه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تشکیل سبد اختصاصی از دارایی های متناسب
• سرمایه گذاری در دارایی های مختلف با سود دهی متفاوت
• کاهش ریسک و خطر پذیری در معاملات
• توانایی مدیریت ضرر یک دارایی با سود دارایی دیگر
• حفظ سرمایه اصلی از ضرر و زیان
• و غیره.

با تشکیل سبد سرمایه شما در واقع تخم مرغ هایتان را در سبد های مختلفی قرار می دهید. به این ترتیب اگر در شرایط پر نوسان، یکی از تخم مرغ های شما در یک سبد دچار شکستگی و آسیب شد، شما می توانید سایر تخم مرغ هایتان را از خطر حفظ کنید. به عبارت دیگر اگر در یک بازار در بورس ضرر کردید، این ضرر تنها شامل بخشی از سرمایه شما خواهد بود. در نتیجه میزان ضرر و زیان شما بسیار کمتر از وقتی است که تمام سرمایه خود را در یک صنعت سرمایه گذاری کرده اید. از این که تا پایان مقاله پرتفوی چیست؟ همراه ما بودید، از شما سپاس گزاریم.

پورتفولیو چیست؟ | چگونه یک پرتفوی قوی داشته باشیم؟

واژه پورتفولیو از اصطلاحات پر کاربرد در حوزه‌های مختلف کسب و کار، مدیریت پروژه، مدیریت محصولات است که در بازار سهام با به عناوینی نظیر ” پورتفوی” یا “سبد سهام” نیز شناخته می‌شود. در این مقاله از نرم افزار حسابداری محک درباره چگونگی ایجاد یک پورتفوی قوی در بازار بورس صحبت خواهیم کرد.

فهرست مطالب

پورتفولیو (Portfolio) چیست؟

پورتفولیو (Portfolio) یا پورتفوی یا سبد سهام، مجموعه‌ای از انواع مختلف دارایی‌های متعلق به یک فرد است که در جهت تحقق اهداف مالی وی ایجاد شده است. امروزه به واسطه وجود انواع مختلفی از دارایی‌های مالی، هر فردی می‌تواند مجموعه‌ای از سهام، صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک، صندوق‌های بدهی، اوراق قرضه، وجوه نقدی یا معادل‌های نقدی، طلا، املاک، مشتقات مالی، صندوق‌های قابل معامله (ETF) و غیره را در پورتفـولیوی خود بگنجاند. یک پرتفوی متنوع باعث کاهش ریسک‌های سرمایه گذاری شده و بازدهی سرمایه گذاری های انجام شده را بالا می برد.

عموم مردم بر این باورند که سهام، اوراق قرضه و پول نقد، هسته اصلی یک پورتفوی را تشکیل می‌دهند. این باور درست است اما یک پورتفوی قوی می‌تواند بسیار متنوع‌تر از این ها هم باشد و طیف گسترده‌ای از دارایی‌ها از جمله زمین و املاک، آثار و کلکسیون‌های هنری و سرمایه گذاری‌های خصوصی را نیز در بر بگیرد.

مدیریت و نگهداری پورتفولیو معمولا توسط صاحب آن انجام می شود، اما امکان سپردن مدیریت سبد سهام به یک مدیر یا مشاور مالی، شخص یا موسسه سبدگردانی یا یک متخصص مالی دیگر نیز وجود دارد.

مدیریت پورتفوی چگونه است؟

مدیریت پورتفولیو یعنی هنر و توانایی انتخاب و نظارت بر سرمایه گذاری‌هایی که اهداف بلندمدت مالی یک مشتری، شرکت یا موسسه را برآورده می‌کنند. مدیریت پورتفولیو ممکن است ماهیت منفعل یا فعال داشته باشد.در مدیریت فعال پرتفولیو، مدیر پرتفولیو یا سبد گردان به طور فعال خرید و فروش سهام های مختلف را بر عهده می گیرد تا بیشترین سود ممکن را به دست آورد.کنترل پورتفـولیوی ثابتی که مطابق با استراتژی فعلی بازار طراحی شده است بر عهده مدیر پرتفولیو منفعل است. این استراتژی مناسب اهداف بلندمدت است و با عناوینی مثل شاخص سازی یا سرمایه گذاری شاخص نیز شناخته می‌شود.

یکی از مفاهیم کلیدی در مدیریت پورتفولیو، اصل تنوع بخشی است؛ به زبان ساده تنوع بخشی یعنی تمام تخم مرغ‌های خود را در یک سبد قرار ندهید. ایجاد تنوع در سبد سهام با این هدف انجام می‌شود که با تخصیص سرمایه و تقسیم کردن آن در بین ابزارهای مالی، صنایع و دسته‌های مختلف درصد ریسک احتمالی کاهش پیدا کند. از سوی دیگر، ایجاد پورتفـولیوی متنوع باعث به حداکثر رساندن بازدهی سرمایه گذاری در حوزه‌های مختلف می‌شود.

شما می‌توانید به پرتفوی سرمایه گذاری خود به چشم یک کیک نگاه کنید که به قطعاتی با اندازه‌های مختلف تقسیم شده است و هر قطعه نشان دهنده یک کلاس دارایی یا یک نوع سرمایه گذاری متفاوت است. هدف سرمایه گذاران، ایجاد یک پرتفوی با تنوع مناسب است. پورتفوی متنوع بین ریسک و بازدهی سرمایه توازن ایجاد می‌کند. البته ریسک پذیری و تحمل ریسک نیز در بین افراد متفاوت است.

راه‌های زیادی برای ایجاد تنوع در پورتفـولیو وجود دارد که البته نحوه انجام آن به شما بستگی دارد. هدف شما از ایجاد پرتفولیو ، میل شما برای ریسک و خطر کردن و شخصیت شما همگی از عوامل موثر در انتخاب نحوه ساختن پورتـفولیو هستند.

انواع پورتفولیو کدام اند؟

به تعداد سرمایه گذاران و مدیران مالی، انواع مختلف پورتفـولیو و استراتژی پرتفوی وجود دارد. یک سرمایه گذار می‌تواند چندین پورتفولیوی مختلف داشته باشد و محتوای آن‌ها را با استراتژی یا سناریو های سرمایه گذاری متفاوتی تنظیم کند . با این حال، به یاد داشته باشید که یک نوع پورتفوی ممکن است تمام نیازهای مالی شما را برآورده نکند و شاید لازم باشد انواع خاصی از پورتفـولیو را با یکدیگر ترکیب کرده و مطابقت دهید تا به ترکیبی ایده آل برسید. در ادامه برخی از رایج‌ترین و محبوب‌ترین انواع پورتفولیو را معرفی و بررسی می‌کنیم.

1. پورتفوی ترکیبی

رویکرد پورتفولیوی ترکیبی در بین کلاس‌های دارایی متنوع به کار می‌رود. برای ایجاد یک سبد ترکیبی باید مجموعه‌ای از سهام، اوراق قرضه، کالاها، املاک و مستغلات و حتی آثار هنری را در پورتفـولیو بگنجانید. به طور کلی، یک پورتفولیوی ترکیبی مستلزم نسبت‌های تقریبا ثابتی از سهام، اوراق قرضه و سرمایه گذاری‌های جایگزین است. پورتفولیوی ترکیبی بسیار سودمند است، زیرا از نظر تاریخی بین کلاس‌های مختلف دارایی مثل سهام، اوراق قرضه و جایگزین‌ها همبستگی بیشتری ایجاد می شود؛ یعنی اگر ارزش یکی از آن‌ها سقوط کند، ممکن است ارزش دیگری بالا برود و در نتیجه باعث حفظ تعادل در پورتفوی شما می‌شود.

2. سرمایه گذاری در سهام

وقتی پورتفولیوی شما از نوع سرمایه گذاری در سهام باشد، یعنی انتظار شما از خرید سهام، اوراق قرضه یا دارایی‌های مالی،کسب سود و بالا بردن ارزش آن‌ در طول زمان و یا هر دوی آنها است. پورتفوی سرمایه‌گذاری در سهام ممکن است استراتژیک باشد (هنگامی که هدف شما از سرمایه گذاری در سهام، نگهداری دارایی‌های مالی برای مدت طولانی است)و یا تاکتیکی باشد (هنگامی که هدف شما از سرمایه گذاری، دستیابی به سود کوتاه مدت و خرید و فروش سهام است).

3. پرتفوی تهاجمی و متمرکز بر سهام

دارایی‌های موجود در یک پرتفوی تهاجمی معمولاً ریسک‌های بزرگی را متحمل می‌شوند تا بازدهی عالی و فوق‌العاده‌ای را تجربه کنند. سرمایه گذاران تهاجمی به دنبال شرکت‌هایی هستند که در مراحل اولیه رشد خود هستند و ارزش پیشنهادی منحصر به فردی دارند. بسیاری از این شرکت‌ها هنوز اسم و رسمی پیدا نکرده‌اند و پرتفوی تهاجمی با ریسک و سود بالا دارند.

شاید این مقاله نیز برای شما مفید باشد. حسابداری و مدیریت مالی برای ‌استارت‌آپ‌ها (بخش چهارم: خدمات و محصولات)

4. پورتفوی تدافعی یا محافظه کارانه

پورتفولیوی تدافعی یا محافظه کارانه، بر روی کالاهای مصرفی که در برابر رکود مقاوم و نفوذناپذیر هستند تمرکز دارد. سهام تدافعی هم در دوران بد بازار و هم در دوران خوب و مثبت بازار، کار خود را به خوبی انجام می‌دهد. شرایط اقتصادی بد هیچ تاثیری بر روی پورتفوی تدافعی ندارند. شرکت‌هایی که محصولات ضروری و روزمره را تولید می‌کنند، تحت بدترین شرایط نیز به بقای خود ادامه می‌دهند. پاداش پورتفولیوی تدافعی ممکن است زیاد نباشد، اما همیشگی است.این نوع از پورتفوی بهترین گزینه برای سرمایه گذاری طولانی مدت است.

5.پورتفوی متمرکز بر درآمد

تمرکز پورتفولیو متمرکز بر درآمد بیشتر بر روی سود تقسیمی شرکت‌ها (درآمد حاصل از سهم) به سهامداران می باشد. در واقع هدف ازایجاد این پرتفوی، ایجاد یک جریان نقدی مثبت به داخل سبد سهام است. برخی از سهام های پورتفوی متمرکز بر درآمد می‌توانند در پرتفوی تدافعی قرار بگیرند،اما به دلیل بازدهی بالا در پرتفوی درآمدی قرار می‌گیرند. صندوق سرمایه گذاری در املاک و مستغلات (REIT) نمونه‌ای از پورتفـولیوی متمرکز بر درآمد هستند.

6. پرتفولیوی سوداگرانه

پرتفولیوی سوداگرانه بهترین گزینه برای سرمایه گذارانی است که تحمل ریسک بالایی دارند. سبد سهام سوداگرانه می‌تواند شامل عرضه‌های اولیه عمومی (IPO) یا سهامی باشد که به اعتقاد برخی، هدف مناسبی برای تصاحب توسط شرکت‌های بزرگ هستند. شرکت‌های فعال در حوزه فناوری و مراقبت‌های بهداشتی که فرآیند توسعه محصولات جدید را در دستور کار دارند در این دسته قرار می‌گیرند.

ریسک در انتخاب پورتفولیو

هر کدام از مشاوران مالی یا سبد گردانان می توانند یک مدل سبد سهام عمومی برای یک فرد ایجاد کنند .اما این موضوع کاملا به ریسک پذیری فرد سرمایه گذار بستگی دارد .وی می تواند پرتفوی خود را از با سهام هایی که قابلیت رشد بالایی دارند بچیند و یا از استراتژی تهاجمی پیروی کند .با این حال بهتر است یک سرمایه گذار، خودش را در معرض ریسک کمتری قرار دهد و سهامی را انتخاب کند که نوسانات بازار تاثیری بر روی آن نداشته باشند .

افق زمانی چه تاثیری بر پورتفولیو دارد؟

در نظر گرفتن مدت زمان سرمایه گذاری یکی از اصل های مهم در موفقیت سرمایه گذاران است. بهتر است تاریخ هدف را در نظر گرفته و به تخصیص سرمایه بر روی یک استراتژی محافظه کارانه در آن تاریخ پیش بروید تا از سود پرتفوی خود تا آن نقطه محافظت کنید.

به عنوان مثال، یک سرمایه‌گذار محافظه‌کار ممکن است پرتفوی خود را با سهام با ارزش بالا، صندوق‌های مشارکتی با شاخص بازار گسترده، اوراق قرضه با درجه ریسک بالا و معادل‌های نقدی با درجه بالا ببندد.

سرمایه‌گذاری را در نظر بگیرید که قصد دارد تا پنج سال دیگر بازنسشته شود و برای دوران بازنشستگی پس‌انداز می‌کند. حتی اگر این سرمایه‌گذار با سرمایه‌گذاری در سهام و اوراق بهادار پرریسک‌تر مشکلی نداشته باشد، باز هم ممکن است بخواهد بخش بزرگ‌تری از پرتفوی خود را به دارایی‌های محافظه‌کارانه‌تر مانند اوراق قرضه و پول نقد اختصاص دهد تا از آنچه تا الان پس‌انداز کرده است محافظت کند.

برخلاف این فرد که برای دوران بازنشستگی برنامه ریزی می‌کند، فردی که تازه وارد بازار کار شده ممکن است بخواهد کل پرتفولیوی خود را در بازار سهام سرمایه‌گذاری کند، زیرا ممکن است چندین دهه برای سرمایه‌گذاری و پشت سر گذاشتن برخی از نوسانات کوتاه‌مدت بازار وقت داشته باشد.

منظور از تخصیص دارایی چیست؟

تخصیص دارایی شامل انتخاب وزن مناسب از طبقات مختلف دارایی برای نگهداری در یک پرتفولیو است. سهام، اوراق قرضه و پول نقد اغلب سه طبقه معمولی دارایی هستند، اما سایر دارایی‌ها نیز مثل املاک و مستغلات، کالاها، ارزها و رمزارزها می‌توانند در یک پرتفوی جامع قرار بگیرند. هر یک از کلا‌های دارایی، شامل زیرمجموعه‌هایی هستند که در تخصیص پورتفولیو نیز نقش دارند. به عنوان مثال چقدر باید به سهام یا اوراق قرضه داخلی در مقابل سهام خارجی وزن داده شود؟ رشد سهام در مقابل ارزش سهام چقدر است؟ و غیره.

منظور از تنوع در سبد سهام چیست؟

تنوع در سبد سهام یعنی پرتفولیوی شما شامل دارایی‌ها و طبقات دارایی باشد که ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر ندارند. به این ترتیب، اگر یک کلاس دارایی با افت روبه رو شود، ممکن است کلاس‌های دارایی دیگر دچار این افت نشوند. این امر یک سوپاپ اطمینان برای پورتفولیوی شما فراهم می‌کند. علاوه بر این، ریاضیات مالی نشان می‌دهد که تنوع مناسب می‌تواند بازده مورد انتظار کلی یک پورتفوی را افزایش داده و در عین حال ریسک آن را کاهش دهد.

سخن آخر

در حالی که انواع مختلفی از پورتفولیو وجود دارد که سرمایه گذاران می‌توانند بنابر نیاز و استراتژی مدنظر خود از آن‌ها استفاده کنند، احتیاط در انتخاب دارایی‌های مناسب برای دستیابی به اهداف سرمایه گذاری نیز شرط عقل است. به پیشنهاد گروه نرم افزاری حسابداری محک، برای تحقیق در مورد اصول هر نوع دارایی و یافتن مناسب‌ترین ترکیب پورتفولیوی سرمایه‌گذاری‌، همچنین نگهداری و حفظ پورتفوی خود برای ایجاد حداکثر بازده زمان بگذارید و با کارشناسان این حوزه مشورت کنید.

سبدبان : مدیریت سبد سهام بهینه

سبدبان ، سایت تخصصی ارزیابی ، بهینه سازی و مدیریت سبد سهام و پرتفوی ارز دیجیتال است. سبدبان این امکان را برای شما فراهم می‌کند که بتوانید همیشه بهترین سبد سهام در حال حاضر را داشته باشید. بر اساس میزان ریسک پذیری شما ، سبدبان پیشنهادهای متفاوتی از ترکیب دارایی در سبد سرمایه‌گذاری ارائه می‌دهد.

سبدبان بر مبنای نظریه سبد سهام مدرن یا همان تحلیل میانگین واریانس عمل می‌کند. این روش ارتباطی با تحلیل تکنیکال یا بنیادین سهم ندارد. روش آن بر اساس انتخاب سهام با رفتارهای غیر همبسته است که در سبد سرمایه گذاری بتوان همزمان بیشترین بازده ممکن را با کمترین ریسک بدست آورد.

در واقع هدف آن داشتن سبد سهام بهینه با سود مناسب و ریسک کم است. انتخاب سهام برای نوسان گیری و سود حاصل از خرید و فروش آن در این شیوه مد نظر نیست. سبدبان در عمل همیشه بهترین ترکیب از سهام را که دارای ریسک کم و بازده مناسب باشد پیشنهاد می‌دهد.

اینکه چه سهم‌هایی را باید در سبد سرمایه گذاری خود داشته باشید به انتخاب شما و بررسی بنیادی شما بستگی دارد. البته سبدبان در انتخاب هر تک سهم نیز با استفاده از محاسبه نسبت شارپ و ضرایب بازده بر مبنای ریسک به شما کمک می‌کند. پس از انتخاب سبد خود با انجام پردازش مورد نظر، سبدبان به هر سهم انتخابی شما در سبد ، درصد وزنی مشخصی پیشنهاد می‌کند.

درصدهای وزنی در سبد سهام بر اساس ماهیت و عملکرد گذشته سهم‌ها در بازه انتخابی گذشته بدست می‌آید. باید توجه داشت که ممکن است روند یک سهام یا ارز دیجیتال در آینده متفاوت از بازه قبلی باشد. ولی از آنجاییکه نوسان در این روش به عنوان ریسک در نظر گرفته می‌شود ، رفتار سهم عموماً از رویه گذشته پیروی می‌کند.

سبدبان نمادهایی را که رفتار متفاوت و غیر همبسته دارند از میان سهام انتخابی شما با توابع ریاضی و آماری بسیار پیشرفته انتخاب می‌کند. لذا با انتخاب بازه مناسب ، که یا بصورت دستی یا بطور خودکار انجام می‌شود ، سبدبان بهترین چیدمان و ترکیب سبد سهام را در حال حاضر به شما پیشنهاد می‌دهد.

تلاش دائمی ما ، ارائه بستر امن به همراه بروزترین فناوری است تا مشاوران و سرمایه‌گذاران در بازار سرمایه بتوانند، ریسک خرید سهام در بورس یا ارزهای دیجیتال را به حداقل برسانند و سودی مناسب و پایدار را با ریسک کم ، حتی در دوره‌های پرنوسان سرمایه‌گذاری تجربه نمایند.

تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی چیست؟

در مورد پول همیشه ریسک وجود دارد. هر سرمایه‌گذاری می‌تواند به ضرر بی‌انجامد، در حالیکه یک پوزیشن نقدی در زمان تورم به‌ تدریج ارزش خود را از دست می‌دهد. در حالیکه ریسک را نمی‌توان حذف کرد، می‌توان به‌گونه‌ای آن را تنظیم کرد که با اهداف سرمایه‌گذاری فردی همسو باشد.

تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی مفاهیمی هستند که نقش مهمی در تعیین این پارامترهای ریسک بازی می‌کنند. حتی اگر شما در زمینهٔ سرمایه‌گذاری تازه‌کار هستید، با اصولی که ورای آن‌ها قرار دارند و قدمت هزاران ساله دارند آشنا هستید.

این مقاله مروری کلی در مورد اینکه تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی چه هستند و به چه شکل به استراتژی‌های مدیریتی جدید پولی مرتبط می‌شوند، انجام می‌دهد.

برای کسب اطلاعات بیشتر درزمینهٔ موضوعات مشابه، مقاله ما تحت عنوان ریسک مالی را مطالعه کنید.

تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی چه هستند؟ واژه‌های تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی اغلب به‌ جای یکدیگر به کار می‌روند. با این‌ وجود، ممکن است به جوانب مختلف مدیریت ریسک بپردازند.

تخصیص دارایی ممکن است برای توصیف یک استراتژی مدیریت پول به کار رود که اهمیت نحوه توزیع سرمایه میان کلاس‌های دارایی در یک پورتفوی سرمایه‌گذاری را مشخص می‌کند. از سوی دیگر تنوع‌بخشی ممکن است تخصیص سرمایه در کلاس‌های دارایی مذکور را توصیف کند.

هدف اصلی این استراتژی‌ها افزایش سود مورد انتظار همراه با کاهش ریسک بالقوه است. این موضوع معمولاً شامل تعیین افق زمانی سرمایه‌گذاری یک سرمایه‌گذار، ریسک‌پذیری و گاهی در نظر گرفتن شرایط اقتصادی گسترده‌تر می‌شود.

به زبان ساده‌تر، ایده اصلی پشت استراتژی‌های تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی این است که سرمایه‌گذاری‌های پراکنده انجام دهید. ترکیب کلاس‌های دارایی‌ها و دارایی‌هایی که ارتباطی به یکدیگر ندارند مؤثرترین روش برای ساخت پورتفوی متوازن است.

آنچه این دو استراتژی را هنگام ترکیب با یکدیگر قدرتمند می‌سازد این است که ریسک تنها میان دارایی‌های مختلف توزیع نمی‌شود، بلکه میان دارایی‌های مذکور توزیع می‌شود.

برخی از متخصصان مالی حتی بر این باور هستند که تعیین استراتژی تخصیص دارایی ممکن است از انتخاب سرمایه‌گذاری‌های فردی نیز مهم‌تر باشد.

آموزش کاملترین دوره ارزهای دیجیتال برای اطلاعات بیشتر به لینک سوپر دوره ارز دیجیتال مراجعه کنید

تئوری پورتفوی مدرن (MPT):

تئوری پورتفوی مدرن (MPT) چارچوبی است که این اصول را از طریق الگوی ریاضی سروسامان می‌بخشد. این تئوری در مقاله‌ای که در سال 1952 توسط هری مارکوویتز منتشر شد و بعدها به خاطر آن جایزه نوبل اقتصاد را دریافت کرد، معرفی شد.

دسته‌بندی‌های اصلی دارایی به‌ طور متفاوتی حرکت می‌کنند. شرایط بازار که سبب عملکرد بهینه یک کلاس خاص دارایی می‌شوند، ممکن است سبب ضعف عملکرد یک کلاس دیگر شوند. فرضیه اصلی این است که اگر یک کلاس دارایی به‌خوبی عمل نکند، ضررها می‌توانند پرتفو یا ترکیب دارایی چیست؟ توسط کلاس دیگری از دارایی که عملکرد خوبی دارد خنثی شوند.

MPT فرض می‌کند که با ترکیب دارایی‌های متعلق به کلاس‌های دارایی نامرتبط، می‌توان نوسانات پورتفوی را کاهش داد. این کار سبب افزایش عملکرد مبتنی بر ریسک می‌شود، به این معنی که یک پورتفوی با مقدار ریسک یکسان بازده بهتری خواهد داشت. همچنین فرض می‌کند که اگر دو پرتفوی بازده یکسانی داشته باشند، هر سرمایه‌گذار منطقی پرتفویی را ترجیح می‌دهد که ریسک کمتری دارد.

به بیان ساده‌تر، MPT بیان می‌دارد که ترکیب کردن دارایی‌هایی غیر مرتبط در یک پورتفوی بسیار کارآمد است.

انواع کلاس‌های دارایی‌ها و استراتژی‌های تخصیص:

در یک چارچوب تخصیص دارایی معمولی، کلاس‌های دارایی‌ها به روش‌های زیر دسته‌بندی می‌شوند:

• دارایی‌های سنتی سهام، اوراق قرضه و پول نقد.

• دارایی‌های جایگزین – املاک، کالاها، مشتقات، محصولات بیمه، سهام خصوصی و البته دارایی‌های رمزارزها

به‌طورکلی، دو نوع استراتژی تخصیص دارایی اصلی وجود دارد که هر دو از فرضیه‌های مشخص‌شده در MPT استفاده می‌کنند: تخصیص دارایی استراتژیک (Strategic Asset Allocation) و تخصیص دارایی تاکتیکی (Tactical Asset Allocation).

تخصیص دارایی استراتژیک رویکردی سنتی در نظر گرفته می‌شود که بیشتر با سبک غیرفعال سرمایه‌گذاری مطابقت دارد. پورتفوی های مبتنی بر این استراتژِی تنها در صورتی به سمت موازنه مجدد می‌روند که تخصیص‌های مطلوب بر اساس یک تغییر در افق زمانی سرمایه‌گذار یا پروفایل ریسک تغییر می‌کنند.

تخصیص دارایی تاکتیکی برای سبک‌های فعال‌تر سرمایه‌گذاری مناسب‌تر است. این استراتژی به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا تمرکز پرتفوی خود را بر دارایی‌هایی بگذارند که در عملکرد بازار اختلال ایجاد می‌کنند. این فرضیه شکل می‌گیرد که اگر یک بخش در عملکرد بازار اختلال ایجاد می‌کند، این اختلال برای مدت طولانی ادامه خواهد یافت. ازآنجایی‌که این استراتژی بر اساس اصول ذکرشده در MPT است، سبب کمی تنوع‌بخشی نیز می‌شود.

باید توجه داشت که لازم نیست دارایی‌ها کاملاً به یکدیگر بی‌ارتباط باشند یا به‌اندازه‌ای مرتبط باشند که تأثیر سودآوری داشته باشند. تنها نباید کاملاً با یکدیگر مرتبط باشند.

استفاده از تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی برای یک پرتفوی:

این اصول را از طریق یک مثال برای پرتفوی در نظر می‌گیریم. استراتژی تخصیص دارایی ممکن است تعیین کند که پرتفوی باید تخصیص‌های زیر را میان کلاس‌های مختلف دارایی داشته باشد:

• 40% در سهام سرمایه‌گذاری شده.
• 30% در اوراق قرضه
• 20% در رمزارزها
• 10% در پول نقد

ممکن است یک استراتژی تنوع‌بخشی این‌گونه مشخص کند که در میان 20% سرمایه‌گذاری شده در رمزارزها:

• 70% باید به بیت کوین اختصاص داده‌شده باشد.
• 15% به سرمایه‌های کلان (large-caps)
• 10% به سرمایه‌های متوسط (mid – caps)
• 5% به سرمایه‌های خرد (small –caps)

زمانی که تخصیص‌ها مشخص می‌شوند، عملکرد پرتفوی به‌ طور منظم تحت نظارت و بررسی قرار می‌گیرد. اگر تخصیص‌ها تغییر کنند، باید موازنه مجدد (rebalance) صورت گیرد، به معنی خرید و فروش دارایی‌ها برای تنظیم پرتفوی به بخش‌های مطلوب. این موضوع در کل شامل فروش عملگرهای برتر و خرید عملگرهای ضعیف‌تر می‌شود. البته انتخاب دارایی کاملاً به استراتژی و اهداف سرمایه‌گذاری فردی بستگی دارد.

دارایی‌های رمز ارز در میان ‌پر ریسک ترین کلاس‌های دارایی‌ها قرار دارند. این پرتفوی بسیار پر ریسک در نظر گرفته می‌شود زیرا بخش قابل‌توجهی از آن به دارایی‌های رمزارزها اختصاص دارد. سرمایه‌گذاری که ریسک گریز باشد احتمالاً خواهان تخصیص بخش بیشتری از پرتفوی به اوراق قرضه است که کلاس دارایی کمتر ریسک داری است.

در صورتی‌ که تمایل به مطالعه گزارش تحقیقی صورت گرفته در مورد مزایای بیت کوین در یک پرتفوی متنوع چند دارایی دارید

تنوع‌بخشی در یک پرتفوی دارایی‌های رمز ارز (cryptoasset):

در حالیکه اصولی که زیربنای این روش‌ها هستند را باید برای یک پرتفوی دارایی رمز ارز به‌صورت تئوری به کار برد، باید اندکی به آن‌ها با دیده تردید نگریست. بازار رمزارزها با نوسانات قیمت بیت کوین بسیار مرتبط است. این موضوع تنوع‌بخشی را تبدیل به یک امر غیرمنطقی می‌کند – چگونه یک فرد می‌تواند سبدی از دارایی‌های غیر مرتبط را از سبدی از دارایی‌های مرتبط تهیه کند؟

گاهی اوقات altcoin های خاص ارتباط کمتری را با بیت کوین نشان می‌دهند و معامله گران باملاحظه از آن بهره می‌برند. با این‌ وجود، به‌گونه‌ای ادامه نمی‌یابند که به‌اندازه استراتژی‌های مشابه در بازارهای سنتی کاربردی باشند.

بااین‌حال، با رشد بازار فرضیه مذکور نیز شکل می‌گیرد، یک رویکرد بیشتر سیستماتیک برای تنوع‌بخشی در یک پرتفوی دارایی کار آیی بیشتری دارد. بدون شک، بازار راه درازی را باید بپیماید تا به آن نقطه برسد.

مشکلات تخصیص دارایی:

در حالیکه این تکنیک، تکنیک قدرتمندی است، برخی از استراتژی‌های تخصیص دارایی ممکن است برای سرمایه‌گذاران و پرتفوی‌های خاصی مناسب نباشد.

طراحی یک برنامه بازی می‌تواند نسبتاً آسان باشد، اما اجرای درست کلید استراتژی تخصیص دارایی است. اگر سرمایه‌گذار قادر به نادیده گرفتن تمایلات خود نباشد، پرتفوی اثربخشی ضعیفی خواهد داشت.

یک مشکل بالقوه دیگر ناشی از سختی تخمین پیشاپیش ریسک‌پذیری یک سرمایه‌گذار است. در حالیکه نتایج پس از یک دوره مشخص تعیین می‌شوند، سرمایه‌گذار می‌تواند تشخیص دهد که خواهان ریسک کمتر (حتی بیشتر) بوده‌اند.

کلام آخر:

تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی مفاهیم زیربنایی در زمینهٔ مدیریت ریسک هستند که سال‌ها وجود داشته‌اند. همچنین یکی از مفاهیم اصلی تأثیرگذار در استراتژی‌های مدیریت پرتفوی مدرن هستند.

هدف اصلی از طراحی استراتژی تخصیص دارایی افزایش سود مورد انتظار همراه با کاهش ریسک است. توزیع ریسک میان کلاس‌های دارایی ممکن است به افزایش کار آیی پرتفوی منجر شود.

ازآنجایی‌ که بازارها با بیت کوین بسیار مرتبط هستند، استراتژی‌های تخصیص دارایی باید بااحتیاط برای پرتفوی‌های دارایی رمز ارز به کار روند.