بررسی تغییرات سهام بعد از تقسیم سود

اشتباه نکنید؛ گرگ وال‌استریت هم تریدر نبود. او کارگزار سهام بود و از کمیسیون‌ها به ثروت رسید.

نتیجه مجمع سالانه "صبا" مشخص شد / زمان بندی تقسیم سود

مجمع سالانه سرمایه گذاری صبا تامین برگزار و ضمن تصویب صورت های مالی ، مقرر شد ۱۹۳ تومان سود نقدی برای هر سهم توزیع شود.

به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، مجمع سالانه سرمایه گذاری صبا تامین ساعت 10 امروز با حضور 87.1 درصد سهامداران در محل مجموعه تلاش برگزار و پس از قرائت گزارش عملکرد هیات مدیره مربوط به سال مالی منتهی به اردیبهشت 1400 و نظر حسابرس و بازرس قانونی، صورت های مالی تصویب و به پیشنهاد هیات مدیره مقرر شد از 1905 ریال سود خالص محقق شده هر سهم 1930 ریال معادل 101 درصد برای هر سهم توزیع شود.

همچنین با اکثریت آرا، سرمایه گذاری تأمین اجتماعی، سرمایه گذاری صدر تامین، تاپیکو، هلدینگ دارویی تیپیکو و سرمایه گذاری سیمان تأمین به مدت دو سال دیگر به عنوان اعضای هیات مدیره ابقا شدند.

براین اساس، سهامداران حقیقی از 21 مهر به بعد با مراجعه حضوری به کلیه شعب بانک پارسیان با ارائه کارت ملی و اعلام کد بورسی می‌توانند نسبت به دریافت سود اقدام کنند.

سود سهام صندوق های سرمایه گذاری، سبدگردان ها و سهامداران حقوقی هم با واریز به حساب بانکی از 21 مهر و با تکمیل و ارسال مدارک در سربرگ شرکت با امضای صاحبان امضای مجاز و مهر شرکت به همراه آخرین آگهی تغییرات صاحبان امضای مجاز واریز می شود.

بنابراین گزارش، سرمایه گذاری صبا تامین با سرمایه 4.5 هزار میلیارد تومانی در بازار اول معاملات فرابورس حضور دارد و سرمایه گذاری تامین اجتماعی مالکیت 86.4 درصدی سهام آن در اختیار دارد.

افزایش سرمایه چیست؟ انواع آن را بشناسیم

دنیای بورس : این روزها شاهد پیوستن خیل عظیم سرمایه توسط افرادی تازه‌وارد به بورس تهران هستیم. بازاری که از ابتدای سال جاری تاکنون بازدهی بیش از 93 درصدی از آن معامله‌گران کرده است و با اختلاف از دیگر بازارهای سرمایه‌گذاری سبقت گرفته است. یکی از مفاهیمی که این روزها بسیار به گوش بورس‌بازان می‌رسد، خبر افزایش سرمایه شرکت‌ها و رشد قیمت سهام آن‌ها به همین واسطه است.

اکنون پرسشی که شاید برای بسیاری از سرمایه‌گذاران جدید بورسی پیش می‌آید این است که افزایش سرمایه چیست؟ چه شرکت‌هایی مبادرت به افزایش سرمایه می‌کنند؟ چه روش‌هایی برای افزایش سرمایه وجود دارد و تفاوت این روش‌ها در چیست؟ سهام موجود در پرتفوی سهامداران بعد از افزایش سرمایه چه تغییری می‌کند؟ و پرسش‌های دیگری از این دست که در گزارش پیشرو بدان‌ها پاسخ داده می‌َشود.

افزایش سرمایه چیست؟

در یک نگاه کلی شرکت‌ها به منظور تامين منابع مورد نياز برای طرح‌های توسعه‌ای و همچنین پاسخگویی به نياز خود به نقدینگی، اقدام به افزایش سرمایه می‌کنند. در واقع تغییر در میزان سرمایه یکی از روش‌های تامین مالی شرکت‌هاست. در برخی مواقع نیز این راهکار به منظور اصلاح و بهبود ساختار مالی شرکت مورد استفاده قرار می‌گیرد.

هر شرکت بورسی یا فرابورسی که بخواهد سرمایه خود را به هر دلیلی افزایش دهد، باید تعدادی سهام جدید منتشر کند و به سهامداران بفروشد. به این طریق مبلغ مورد نیاز برای این اقدام تامین می‌شود. تفاوت اصلی میان انواع روش‌های افزایش میزان سرمایه نیز به محل تامین این منابع جدید بازمی‌گردد که در ادامه انواع روش‌ها به تفصیل توضیح داده می‌َشود.

انواع روش‌ های افزایش سرمایه کدامند؟

در مجموع می‌توان 4 دسته کلی برای افزایش سرمایه شرکت‌ها در نظر گرفت که شامل

1. افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها
2. افزایش سرمایه از محل سود انباشته (سهام جایزه)
3. افزایش سرمایه از محل آورده نقدی و مطالبات حال شده سهامداران
4. افزایش سرمایه به روش صرف سهام

1. افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی چیست؟

در افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها، شرکت دارایی‌های ثابت مشهود خود همانند زمین، ساختمان، ماشین‌آلات و تجهیزات، سرمایه‌گذاری‌ها و … را مورد تجدید ارزیابی قرار می‌دهند.

به عبارت دیگر، ارزش دارایی‌ها یک شرکت بر اساس نرخ تورم کشور ارزیابی شده و در ترازنامه به روز می‌شود. با به روز شدن ارزش دارایی‌ها، امکان استفاده از تسهیلات مالی بیشتر نیز وجود دارد. این مهم در شرکت‌های زیان‌ده می‌تواند به‌عنوان محرکی برای تجدید حیات شرکت‌ها محسوب شود.

این موضوع به ویژه برای شرکت‌هایی که مشمول ماده 141 قانون تجارت شده‌اند، از اهمیت زیادی برخوردار است. بر‌اساس قانون تجارت در صورتی که مقدار زیان از نصف سرمایه ثبتی شرکت بیشتر باشد، شرکت مذکور مشمول ماده 141 می‌شود. شرکت زیان‌ده برای خروج از این ماده باید سرمایه خود را به مقداری افزایش دهد تا میزان زیان از نصف سرمایه کمتر شود.

در این روش، درصد مالکیت سهامدار در شرکت تغییری پیدا نمی‌کند. یعنی به همان نسبت که سرمایه شرکت زیاد می‌شود، تعداد سهام فرد نیز افزایش پیدا می‌کند.

2. افزایش سرمایه از محل سود انباشته چیست؟

طبق قانون تجارت شرکت‌ها موظفند سالیانه درصدی از سود خود را بین سهامداران تقسیم نکرده و نزد خود نگهداری شوند. این سود در حسابی تحت عنوان سود انباشته در صورت‌های مالی شرکت‌ها ثبت می‌شود. با افزایش سودهای ذخیره شده و رسیدن به مقدار مناسبی، شرکت‌ می‌تواند از این محل سرمایه خود را افزایش دهد و با این کار منابع جدید مورد نیاز خود را تامین کند.

پس در روش سود انباشته عملا جریان نقدینگی جدید به شرکت وارد نمی‌شود. پس به دلیل اینکه سهامداران پولی برای سهام جدید خود پرداخت نمی‌کنند. در این روش به سهامداران، سهامی تحت عنوان سهام جایزه تعلق می‌گیرد.

3. افزایش سرمایه از محل آورده نقدی چیست؟

در مواقعی که شرکت نیاز به منابع جدید برای طرح‌های توسعه‌ای خود دارد اما سود انباشته مناسبی در اختیار ندارد، ناچار به افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهامداران است. به دلیل اینکه این روش، نیازمند تأمین منابع جدید از سوی سهامداران فعلی شرکت است، شرکت حق استفاده و حضور در آن را ابتدا به سهامداران شرکت می‌دهد.

به این صورت که اوراقی تحت عنوان «حق تقدم سهام» در اختیار سهامداران فعلی قرار می‌گیرد. سهامدار در مدت زمان بررسی تغییرات سهام بعد از تقسیم سود مجاز برای معاملات این اوراق که معمولا ۲ ماه است و به آن مهلت پذیره‌نویسی گفته می‌شود، دو راهکار دارد.

1. پرداخت مبلغ اسمی سهام: در این روش سهامدار به ازای هر سهم باید مبلغی را در بازه زمانی ۲ ماهه به شرکت پرداخت کند. این مبلغ در ایران معمولا 1000 ریال (قیمت اسمی سهم) است. با این کار پس از طی شدن مراحل افزایش سرمایه، حق تقدم بررسی تغییرات سهام بعد از تقسیم سود شما تبدیل به سهم عادی می‌شود.

2. فروش حق تقدم: اگر سهامدار به هر علتی تمایل نداشته باشد که از حق تقدم‌های خود استفاده کند، می‌تواند در بازه زمانی ۲ ماهه حق تقدم‌های خود را به سرمایه‌گذاران دیگر بفروشد. این حق تقدم‌ها مانند سهام عادی در بورس قابل معامله هستند. حق تقدم هر سهم با اضافه شدن حرف «ح» پس از نماد آن قابل شناسایی است. به عنوان نمونه حق تقدم ایران خودرو با نماد «خودروح» معامله می‌شود.

4. افزایش سرمایه از روش صرف سهام چیست؟

در این روش، شرکت سهام خود را به مبلغی بیش از قیمت اسمی و از طریق پذیره‌نویسی به فروش رسانده و تفاوت حاصل از قیمت فروش و قیمت اسمی سهام را، به حساب اندوخته منتقل و یا در ازای آن سهام جدید، به سهامداران قبلی می‌دهد.

در افزایش سرمایه به روش صرف سهام به جای انتشار سهام عادی با ارزش اسمی، پذیره‌نویسی سهام جدید ناشی از این عمل به قیمت بازار انجام می‌گیرد. منظور از صرف سهام، اضافه ارزش سهام یعنی مابه‌التفاوت ارزش بازاری و اسمی سهام است. شرکت در خصوص صرف سهام سه کار می‌توانند انجام دهند:

• انتقال اضافه ارزش به اندوخته شرکت
• تقسیم نقدی اضافه ارزش به سهامداری قبلی
• دادن سهام جدید به سهامداران قبلی

در مورد فروش هم دو کار می‌توانند انجام دهند:

• فروش با حفظ حق تقدم
• فروش با سلب حق تقدم

بهترین نوع افزایش سرمایه کدام است؟

باید توجه داشت ساختار شرکت‌ها با یکدیگر تفاوت داشته و از آنجایی که هر یک پیچیدگی‌های خاص خود را دارند، نمی‌توان نسخه‌ای کلی برای همه شرکت‌ها در نظر گرفت. در مجموع اما افزایش سرمایه‌ای که سبب ورود منابع جدید مالی به شرکت شود، شرایط مناسب‌تری را برای توسعه فعالیت‌ها رقم می‌زند. بنابراین افزایش میزان سرمایه از طریق آورده نقدی و همچنین صرف سهام به صورت کلی بهتر قلمداد می‌شوند.

همچنین روش تجدید ارزیابی دارایی‌ها از آنجایی که عملا پولی وارد شرکت نشده و صرفا یک عملیات حسابداری برای بهبود صورت‌های مالی شرکت محسوب می‌شود، به ویژه برای شرکت‌های ورشکسته و مشمول ماده 141 قانون تجارت مناسب ارزیابی می‌َشود.

تاثیر افزایش سرمایه بر قیمت سهام

• قیمت سهام بعد از افزایش سرمایه از محل سود انباشته

در روش سود انباشته درصد مالکیت سهامداران در شرکت تغییری پیدا نمی‌کند. یعنی به همان نسبت که سرمایه شرکت زیاد می‌شود، تعداد سهام سهامداران نیز افزایش پیدا می‌کند. از نظر تئوریک میزان دارایی سهامداران نیز تغییری نمی‌کند، یعنی به همان نسبت که تعداد سهام آن‌ها زیاد می‌شود، قیمت سهام کاهش پیدا می‌کند.

فرض کنید قیمت سهام شرکتی 2000 ریال است و این شرکت از محل سود انباشته ۴۰ درصد افزایش سرمایه می‌دهد. طبق فرمول، قیمت هر سهم جدید به صورت زیر محاسبه میشود:

ریال 1428.6=(0.4+1)/2000= قیمت سهم پس از افزایش سرمایه

قیمت سهام بعد از افزایش سرمایه از محل آورده نقدی

فرض کنید قیمت هر سهم شرکتی ۶۰۰۰ ریال است و این شرکت از محل مطالبات و آورده نقدی ۳۰۰ درصد افزایش سرمایه داده و به ازای هر سهم جدید ۱۰۰۰ ریال (یعنی همان ارزش اسمی) از سهامداران مطالبه می‌کند. قیمت هر سهم جدید و همچنین قیمت حق تقدم سهم این شرکت به صورت زیر خواهد بود:

ریال ۲۲۵۰=3+1/(۱۰۰۰*3)+۶۰۰۰ = قیمت سهم پس از افزایش سرمایه

ریال ۱۲۵۰=۱۰۰۰-۲۲۵۰ = قیمت حق تقدم

قیمت سهام بعد از افزایش سرمایه از محل سود انباشته و آورده نقدی سهامداران (تلفیق دو روش)

افزایش سرمایه به چه کسانی تعلق می‌گیرد؟

می‌توان اینگونه سوال را مطرح کرد که در چه صورتی افزایش سرمایه شرکت به سهامداران تعلق می‌گیرد؟ افزایش سرمایه به سهامداری تعلق می‌گیرد که در تاریخ اجرای مصوبه مجمع عمومی فوق العاده شرکت در این خصوص، مالک سهام شرکت باشد و اصطلاحا در مجمع عمومی فوق العاده افزایش سرمایه، شرکت کند.

سهام جایزه چیست؟

اگر شرکت برای افزایش سرمایه از محل سود انباشته و بدون دریافت هیچگونه وجهی، سهام جدیدی صادر و به سهامداران ارائه کند به این نوع سهم، سهام جایزه گفته می‌شود.

گواهی حق تقدم خرید سهام چیست؟

سهامداران یک شرکت، به نسبت سهم خود، مالک آن شرکت محسوب می‌شوند و پس افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهامداران و مطالبات حال شده در قالب حق تقدم در خرید سهام جدید شرکت نیز در اولویت قرار دارند. به این اولویت، حق تقدم خرید سهام می‌گویند.

باید توجه داشت فقط زمانی که یک شرکت از محل آورده نقدی افزایش سرمایه می‌دهد، به سهامداران شرکت (نسبت به تعداد سهامی که دارند) حق تقدم خرید سهام، تعلق می‌گیرد.

نحوه استفاده گواهی حق تقدم خرید سهام چگونه است؟

پس از افزایش سرمایه، سه حالت کلی در مورد گواهی حق تقدم وجود خواهد داشت:

این گواهی حق تقدم را خود سهامدار به قیمت روز تابلو معاملات می‌فروشد. چنانچه به روش مرسوم ایران باشد کافی است از قیمت خود سهم که روی تابلو معاملات مشاهده می‌کنید ۱۰۰۰ ریال کسر کنید و محدوده قیمت این حق تقدم‌ها را برآورد کنید. مهلت خرید و فروش این اوراق در یک بازه زمانی ۶۰ روزه یا 2 ماهه خواهد بود.

برای آن دسته از سرمایه‌گذارانی که انتظار دارند قیمت سهم مورد نظر در آینده با افزایش مواجه شود، داشتن سهم جدید جذابیت دارد و همین امر باعث می‌شود که فرد مبلغ مطالبه شده توسط شرکت (معمولا در ایران همان ارزش اسمی یعنی ۱۰۰۰ ریال) را به حساب شرکت واریز کند تا گواهی حق تقدم او تبدیل به سهم شود. مهلت واریز این وجه نیز در همان بازه زمانی ۶۰ روزه خواهد بود.

برخی از سهامداران ممکن است به علت عدم اطلاع از افزایش سرمایه شرکت و یا به هر دلیل دیگر، در مهلت تعیین شده هیچ اقدامی نسبت به این گواهی انجام ندهند؛ یعنی سهامدار نه اقدام به فروش می‌کند و نه مبلغ مطالبه شده را به حساب شرکت واریز می‌کند.

در این صورت شرکت پس از پایان مهلت مقرر، این گواهی‌ها را که اصطلاحا به آن حق تقدم های استفاده نشده می گویند، حداکثر ظرف مدت ۲۰ روز با رعایت مفاد آیین نامه معاملات بورس، با قیمت روز بازار به عموم سرمایه‌گذاران عرضه کرده و وجوه حاصل از این فروش را، پس از کسر هزینه های مربوطه (هزینه آگهی و هزینه‌هایی از این قبیل که مبلغ چندانی نخواهد بود) به حساب سهامداری که دارنده گواهی حق تقدم بوده، واریز می‌کند.

صفر تا صد محاسبه مبلغ سود تقسیمی سهام عدالت در سال ۹۹

تهران- ایرنا- اطلاعات منتشر شده شرکت‌های بورسی سهام عدالت در سامانه کدال درخصوص سود تقسیمی سال مالی منتهی به ۱۳۹۹ حکایت از پرداخت ۳۵۲ هزار تومان سود برای پرتفوی (سبد سهام) ۵۳۲ هزار تومانی و پرداخت ۶۶۵ هزار تومان برای پرتفوی یک میلیون تومانی دارد.

به گزارش روز سه‌شنبه ایرنا از سازمان بورس و اوراق بهادار، مبلغ سود شناسایی شده قابل تقسیم سهام عدالت در سال مالی ۱۳۹۹ و واریز آن به حساب سهامداران سهام عدالت از جمله موضوعاتی است که در چند روز اخیر همراه با انتشار خبرهایی از واریز احتمالی سود سهام عدالت تا پایان سال، سردرگمی و ابهاماتی را ایجاد کرده است.

سهامداران سهام عدالت براساس ارزش دارایی پرتفوی‌شان در چهار دسته یک میلیون تومانی، ۵۳۲، ۴۹۲ و ۴۵۲ هزار تومانی تقسیم می‌شوند که هر کدام از این سهامداران به میزان دارایی خود از سود سال مالی شرکت ها برخوردار می‌شوند. از مجموع ۴۹ شرکت موجود در پورتفوی سهام عدالت، ۳۶ شرکت‌ بورسی با توجه به پایان سال مالی، تاریخ برگزاری مجامع و همچنین براساس ارزش پرتفوی سهامداران، اقدام به توزیع سود به حساب سهامداران خود خواهند کرد.

نکته اساسی در ارتباط با توزیع سود سهام عدالت سال مالی ۱۳۹۹، زمان برگزاری مجامع شرکت‌های موجود در پورتفوی سهام عدالت است. از آنجا که پایان سال مالی این شرکت‌ها متفاوت است و همچنین با توجه به قانون تجارت که شرکت‌ها موظف به برگزاری مجمع تا «چهار ماه پس از پایان سال مالی» هستند و با درنظر گرفتن اینکه شرکت‌ها مهلت هشت ماهه‌ای بعد از برگزاری مجمع برای پرداخت سود تقسیمی را به حساب سهامداران دارند، از این‌رو زمان واریز سود شرکت‌های موجود در سامانه سهام عدالت نه تنها متفاوت است، بلکه با توجه به سال مالی و زمان برگزاری مجمع، ممکن است فرصت واریز سود تا سال آتی نیز ادامه یابد.

بر این اساس، بررسی‌های مبتنی بر تصمیمات مجامع شرکت‌های بورسی موجود در پرتفوی سهام عدالت منتشر شده در سامانه کدال، سود تقسیمی (DPS) سال مالی منتهی به ۱۳۹۹ برای سهامدارانی که پرتفوی آنها به ارزش ۱۰میلیون ریال است، مبلغ ۶ میلیون و ۶۵۹ هزار ریال (معادل ۶۶۵ هزار تومان) برآورد شده است.

همچنین، سود تقسیمی سال مالی منتهی به ۱۳۹۹ برای سهامدارانی که پرتفوی آنها به ارزش بررسی تغییرات سهام بعد از تقسیم سود ۵ میلیون ۳۲۰ هزار ریال است، مبلغ ۳ میلیون و ۵۲۲ هزار ریال (معادل ۳۵۲ هزار تومان) تخمین زده می‌شود.

در میان گذاشتن یک حقیقت؛ هیچ‌ کس با سود معامله و ترید ثروتمند نمی‌شود!

این روزها که بازارهای مالی به رونق فراوانی رسیده‌اند و وضعیت اقتصادی دنیا به سمت خوبی پیش نمی‌رود، تعداد زیادی از مردم تلاش می‌کنند به معامله‌گر بازارهای مالی تبدیل شوند تا بتوانند به درآمد دلخواه خود برسند. با این حال، نیکلاس گوک (Niklas Göke)، نویسنده مطرح اقتصادی در مدیوم، در مقاله تازه خود استدلال می‌کند که معامله‌گری نمی‌تواند افراد را به ثروت برساند. متن کامل مقاله نیکلاس گوک را در ادامه می‌خوانید.

«هرگز نفروشید»؛ این توصیه‌ای است که کارتر توماس (Carter Thomas) آرزو می‌کند کاش ۲۰ سال زودتر به آن عمل می‌کرد.

کارتر در سال ۲۰۰۳ همه پولی را که از شغل تابستانی خود به‌عنوان یک غریق نجات به دست آورده بود روی سهام شرکت اپل سرمایه‌گذاری کرد. کل سرمایه او در آن دوره ۱۸ هزار دلار بود؛ یک تصمیم هوشمندانه.

اینکه کارتر [مانند اغلب معامله‌گران] دو ماه بعد همه سرمایه خود را صرف هزینه‌های غیرضروری یا خرید کالاهای لوکس کند، تصمیمی هوشمندانه به نظر نمی‌رسید. پس از تجزیه سهام (تقسیم سهام به تعداد بیشتری سهم) و افزایش قیمت، ارزش سهام کارتر امروزه بیش از ۱۰ میلیون دلار است.

با نگاهی به این تجربه، کارتر یک درس ساده اما عمیق آموخته است که اغلب افراد شبیه او که می‌خواهند ثروتی برای خود ایجاد کنند، آن را نادیده می‌گیرند. او می‌گوید:

اگر من ثروت کلانی به دست نیاورده‌ام تنها دلیلش این است که دارایی‌هایم را به فروش رسانده‌ام. دلیل این موضوع هرگز این نیست که من چیزهای مناسبی نخریده‌ام. من همیشه چیزهایی مناسب در زمان مناسب خریده‌ام، اما هرگز آنها را به‌اندازه کافی نگه نداشته‌ام.

نمی‌توانم خودم را با کارتر توماس مقایسه کنم، ام من هم بارها چنین اشتباهاتی را مرتکب شده‌ام، بنابراین صرفاً می‌خواهم برای خودم یک موضوع را یادآوری کنم:

شما با سود معامله ثروتمند نمی‌شوید. با داشتن دارایی‌های ارزشمند ثروتمند می‌شوید.

سلب مسئولیت: من مشاور مالی نیستم. این یک مشاوره و توصیه مالی نیست.

ساده است: دارایی خوب بخرید، نفروشید!

در اینجا ساده‌ترین الگوی ثروت دومرحله‌ای که من می‌شناسم، ارائه شده است:

۱. باید دارایی‌هایی بخرید که فکر می‌کنید دارای ارزش بالایی هستند.

۲. نباید آنها را بفروشید.

همه تصور می‌کنند انتخاب دارایی‌های مناسب، قسمت سخت ماجراست، اما در واقع فشار روانی ناشی از مبارزه مداوم با رضایت فوری است که توانایی ما و پتانسیل مالی را محدود می‌کند.

از منظر تاریخی تقریباً همه بازارها رو به بالا حرکت می‌کنند. به ۱۰، ۲۰ و یا ۳۰ سال پیش برگردید و به قیمت‌ها نگاه کنید. بازار سهام: رو به بالا. املاک و مستغلات: رو به بالا. کالا و اجناس: رو به بالا. ارز دیجیتال: رو به بالا. سرمایه خطرپذیر: رو به بالا. حتی قیمت کارت‌های بازی پوکمون گو نیز روندی صعودی داشته‌اند.

همه چیز به‌طور مداوم بالا می‌رود، زیرا پول سیستمی مصنوعی است که انسان آن را ایجاد کرده و کنترل می‌کند و می‌دانیم که انسان موجودی جایزالخطاست. هر یک از ما با خودکنترلی درگیر هستیم و بشر به‌طور کلی با این موضوع دست‌وپنجه نرم می‌کند. پول یک آزمایش مارشمالو (marshmallow experiment) غول‌پیکر برای بشریت است. دکمه «چاپ پول بیشتر» یک زنگ قرمز بزرگ است و اگر شما چنین زنگی را به دست افرادی دهید که خودکنترلی اندکی داشته باشند، واقعاً چقدر می‌توانید انتظار داشته باشید که قبل از فشردن زنگ خودشان را کنترل کنند؟

قیمت‌ها چیزی بیشتر از اعدادی نیستند که ما در کنار نام کالاها می‌نویسیم و سپس می‌گوییم «اگر تورم در طول سال ۲% افزایش پیدا کند، خوب است»؛ زیرا اقتصاد را هم بشر اختراع کرده است. ما پول بیشتری چاپ می‌کنیم و به تبع آن همه اعداد بالا می‌روند. آیا قیمت‌ها کار دیگری جز بالا رفتن می‌توانند انجام دهند؟

تنها در این سالِ استثنایی فدرال رزرو ایالات‌متحده نزدیک به ۵ تریلیون دلار چاپ کرده است. به ازای هر ۴ دلاری که در آغاز سال ۲۰۲۰ وجود داشت، اکنون دلار دیگری در گردش است. آیا می‌دانید این موضوع به چه معناست؟ این یعنی اعداد باید بالا بروند.

اگر چاپ پول قیمت‌ها را به‌صورت یکنواخت تغییر می‌داد، امسال ۲۵٪ به قیمت همه چیزهایی که با دلار اندازه‌گیری می‌شوند، افزوده می‌شد. از آنجا که این اتفاق رخ نمی‌دهد برخی حوزه‌ها (جایی که پول‌های تازه چاپ‌شده ابتدا جریان می‌یابد) افزایش بیشتری را تجربه می‌کنند. بازار سهام، اوراق قرضه، رهن و وام معمولاً جزو حوزه‌هایی هستند که این افزایش را بیشتر تجربه می‌کنند. نهایتاً پول همواره راه خودش را به بازارهای جدیدتر، حاشیه‌ای‌تر و کمتر قانون‌گذاری‌شده نظیر تأمین مالی جمعی، ارز دیجیتال و همچنین کارت‌های پوکمون پیدا می‌کند.

نکته‌ای که وجود دارد این است که چه به نمودار ۱۰۰ ساله بازار سهام، چه به نمودار ۵۰ ساله املاک و مستغلات و چه به نمودار ۳۰ ساله بازار طلا نگاه کنید، اعداد همواره بالا می‌روند. حتی اگر یک میمون بدون فکر تعدادی سهام (یا سایر دارایی‌ها) را از کلاهی به‌صورت کاملاً تصادفی بردارد باز هم در یک دوره زمانی چندین دهه‌ای عملکرد خوبی از خود بررسی تغییرات سهام بعد از تقسیم سود به نمایش خواهد گذاشت.

با این حال و علی‌رغم اینکه ما اختلاف یک درصدی به لحاظ کروموزومی با میمون‌ها داریم، معمولاً در این قرعه‌کشی که همه می‌توانند در آن برنده شوند، موفق نمی‌شویم. دلیل آن هم یک چیز است: ما دارایی‌های‌ خود را خیلی زود می‌فروشیم.

یک سرمایه‌گذار با گذشت زمان درآمد کسب می‌کند. او کاری ارزشمندتر از این نمی‌تواند انجام دهد و در اغلب مواقع کار درستی است.

چرا می‌فروشیم؟

چرا هیچ کاری نکردن سخت است و نمی‌توان از این فرصت استفاده کرد؟ چرا نمی‌توانیم اجازه دهیم که بازار از دارایی‌های ما مراقبت کند؟ دو دلیل وجود دارد: طمع و ترس.

طمع سرمایه‌گذار زمانی است که شما چیزی را خریده‌اید که به آن اعتقاد دارید ولی خیلی زود آن را می‌فروشید، زیرا فکر می‌کنید باهوش‌تر از بازار هستید و یا تفکر کوته‌بینانه بر شما سایه افکنده است.

من در سال ۲۰۱۷ چین ‌لینک (Chainlink) را به قیمت ۰٫۰۹ دلار خریدم. می‌دانستم که این ارز دیجیتال و شبکه آن چه ‌کاری قرار است انجام دهد. فکر کردم چیز خوبی است و می‌خواستم آن را نگه دارم. چند هفته بعد تسلیم شدم و کاری که همه به من گفتند را انجام دادم: سود کسب کردم. هر واحد ‌لینک را به قیمت ۰٫۵۵ دلار فروختم. بیش از حد خوشحال بودم. ظرف چند هفته شش برابر سود کرده بودم. چطور می‌توانستم عملکرد بهتری از این داشته باشم؟ امروزه مأموریت چین ‌لینک در حال تحقق است. قیمت لینک در زمان نوشتن این مقاله حدود ۱۵ دلار بوده و به اوج قیمتی خود ۲۰ دلار نیز رسیده است. من ۱۰۰ هزار دلار را به‌راحتی از دست دادم. در واقع من تحت‌تأثیر تفکر کوته‌بینانه قرار گرفتم.

ترس سرمایه‌گذار هنگامی رخ می‌دهد که شما چیزی را می‌خرید که به آن اعتقادی ندارید. فقط خریدید چون می‌ترسید سودی را که دیگران به دست می‌آورند از دست بدهید. در این شرایط شما یک بمب ساعتی هستید که بر روی یک بمب ساعتی نشسته‌اید. سؤالی که به وجود می‌آید این است: کدام یک زودتر منفجر خواهد شد؟

وقتی ۱۸ ساله بودم، سهام سه شرکتی را که در یک مجله توصیه شده بود به قیمت ۴۰۰ یورو خریدم. من صرفاً تصویر مبهمی از کاری که شرکت‌ها انجام می‌دادند داشتم و هرگز این اطلاعات را بررسی نکرده بودم. سهم‌هایی که خریده بودم ۲۵ درصد ضرر داد. برای یک جوان ۱۸ ساله ۱۰۰ یورو پول زیادی بود. پس از ماه‌ها انتظار و عذاب، در نهایت همه سهامم را با ۵۰ یورو ضرر فروختم، اما هزینه روحی آن بسیار بیشتر بود. نه‌تنها پولم را بلکه انرژی و آرامشم را هم از دست دادم. در یک سرمایه‌گذاری بد ورود کرده بودم و امیدوار بودم که ضررهایم جبران شود.

تریدر شدن

اشتباه نکنید؛ گرگ وال‌استریت هم تریدر نبود. او کارگزار سهام بود و از کمیسیون‌ها به ثروت رسید.

طمع و ترس شما را از یک سرمایه‌گذار به یک تریدر تبدیل می‌کند. تریدر شدن حرفه‌ای است که اگر مفهوم آن را بدانید احتمالاً نمی‌خواهید در آن فعالیت داشته باشید و قطعاً کاری است که شما نمی‌توانید با ترس و طمع در آن به موفقیت برسید.

اما تریدر شدن خیلی راحت به نظر می‌رسد. این‌طور نیست؟

همه می‌خواهند تریدر شوند. معامله‌گری باحال است. جذابیت دارد. باعث می‌شود احساس زنده‌بودن کنید. همچنین یک روش سریع برای از بین بردن بهره‌وری، سلامت روانی و همچنین ویران‌کردن سبد سرمایه‌گذاری‌تان برای رسیدن به یک بازدهی مناسب است.

اگر مردم می‌دانستند که «تریدر بودن» شغلی مانند سایر شغل‌هاست، شغلی که صرفاً اگر به‌طور مداوم کسب سود کنید، می‌شود بر روی آن حساب کرد، ممکن بود تصورشان از این حرفه تغییر پیدا کند. اما اغلب فکر می‌کنند می‌توان با نشستن روی سنگ توالت بعد از ناهار و فکرکردن در مورد آن می‌توانند در این حوزه مسلط شوند.

وقتی شما یک تریدر باشید، حقوق شما از خرید در قیمت پایین و فروش در قیمت بالا حاصل می‌شود. متوجه هستید؟ اگر معامله موفقی نداشته باشید، پولی برای غذا خوردن ندارید. این یک شرط برای یک تریدر تمام‌وقت واقعی است. اگر یکی از آنها نیستید خوش‌شانس هستید!

خوش‌شانس هستید که حقوق شما با خرید در قیمت پایین و فروش در قیمت بالا به دست نمی‌آید. پس چرا به‌دنبال کار دوم هستید؟ به‌ویژه چیزی که در آن مهارتی ندارید. بنابراین فقط بخرید و برای همیشه نگه دارید. از پولتان برای ذخیره چیزهای باارزش‌تر استفاده کنید.

هنگامی‌که شما دارایی‌ای را می‌خرید که به آن اعتقاد دارید، دیگر پرسیدن این سؤال که چه زمانی آن را بفروشم بی‌معناست. به‌صورت پیش‌فرض پاسخ این سؤال هرگز است. در واقع تا زمانی که شرایط به‌طور بنیادین تغییر پیدا نکند، پاسخ شما نیز نباید تغییر کند.

فرض کنیم شما آمازون را دوست دارید. وقتی ‌که سهام آمازون را خریدید، جف بزوس برای شما کار می‌کند؛ نه به‌صورت خیالی بلکه به معنای واقعی کلمه این اتفاق رخ می‌دهد. اگر جف بزوس در کار خود موفق بود، ارزش سبد دارایی شما نیز بالا خواهد رفت. به مدت ۲۰ سال این مرد ثابت کرده که می‌داند چه کاری دارد انجام می‌دهد. چرا باید چنین گزینه‌ای را از فهرست خود حذف کنید؟ آیا جف بزوس را اخراج می‌کنید؟ نه، اما شما سهام آمازون خود را می‌فروشید و این دقیقاً به معنای اخراج جف بزوس است.

کمبود یک ذهنیت باعث می‌شود که ما همانند یک تریدر رفتار کنیم، آن هم در حالی که هیچ مهارتی برای موفقیت در آن نداریم. ما خودمان را گول می‌زنیم و در یک تلاش واهی موقعیت (پوزیشن معاملاتی) خود را تغییر می‌دهیم تا «هزینه فرصت» خود را مدیریت کنیم. ما نگران نحوه سرمایه‌گذاری ۵۰۰ دلار بعدی هستیم.

در عوض ما (سرمایه‌گذاران) فقط نیازمند این هستیم که درآمد بیشتری کسب کرده و آنچه را که به آن اعتقاد داریم بخریم. ما نیاز به قدرت شلیک بیشتری داریم. [برخلاف تریدرها که مسائل زیادی دارند] تنها مسئله برای ما این است: نیاز به پول بیشتری داریم تا بتوانیم دارایی‌های بیشتری بخریم و برای همیشه آن را نگه داریم.

اگر شما به سرمایه‌گذاری‌تان در زمانی که آن را انجام می‌دهید، اعتقاد داشته باشید، دیگر نیازی به اقدامات عجیب‌وغریب نیست. تنها یک نیاز برای خرید بیشتر وجود دارد و بهترین راه برای رسیدن به این هدف، کسب درآمد بیشتر از شغلی است که در آن مهارت دارید تا اینکه بخواهید به‌صورت پاره‌وقت و ضعیف معامله کنید.

یک تریدر نباشد. بلکه یک سرمایه‌گذار باشید و سپس سعی کنید تا می‌توانید در کار خود درآمدزایی کنید تا بتوانید هر چه بیشتر سرمایه‌گذاری کنید.

ثروتمند شدن

ثروتمند شدن به‌معنای خوابیدن مثل یک نوزاد است. ثروتمند شدن به‌معنای داشتن چیزهایی است که در طول زندگی‌تان و تا آخر عمر با شما همراه باشد. تنها راه برای این کار مالکیت دارایی‌های ارزشمند برای همیشه است.

تمدن این کار را از آنچه فکر می‌کنیم آسان‌تر کرده است؛ زیرا از نظر تاریخی، در بلندمدت اعداد همواره بالا می‌روند. این سیستم برای ما ایجاد شده و نه بر علیه ما. در نتیجه ما فقط به این دلیل که در جلوی راه خودمان قرار گرفته‌ایم در سرمایه‌گذاری موفق نمی‌شویم.

روانشناسی انسان و نه توانایی او عامل موفقیت مالی ماست. ما با تأدیب نفس، حرص، ترس و یک حس ناخوشایند از پتانسیل درآمدی‌مان مبارزه می‌کنیم. حتی اگر بدانیم هیچ اقدامی نکردن، بهترین اقدام برای یک سرمایه‌گذار است، اما هنوز عمل به آن را تقریباً غیرممکن می‌دانیم.

کارتر تیز مجبور شد این درس را به‌سختی بیاموزد، اما این کار را کرد و اکنون او به این توصیه‌ها کاملاً توجه می‌کند:

من با بسیاری از افراد بالای ۵۰، ۶۰ و ۷۰ سال صحبت کرده‌ام، همه آنها یک‌چیز می‌گفتند: مهم‌ترین چیز داشتن دارایی است. اگر می‌خواهید ثروت داشته باشید، فقط باید دارایی‌های بیشتری داشته باشید. این تنها چیزی است که اهمیت دارد.

شما با کسب سود معامله ثروتمند بررسی تغییرات سهام بعد از تقسیم سود نمی‌شوید، با داشتن چیزهای ارزشمند ثروتمند می‌شوید. هر چیزی که در مسیرتان قرار گرفت را خریداری نکنید. چیزهایی بخرید که می‌خواهید برای همیشه آن‌ها را نگه دارید و سپس ذهنتان را مدیریت کنید تا واقعاً این کار را انجام دهید.

فرایند تقسیم و پرداخت سود سهام؛ از محاسبه تا واریز

بیشتر شرکت‌های بورسی در پایان سال مالی خود، سود به دست آمده‌ی سهام‌داران را محاسبه می‌کنند؛ سودی که با نام DPS شناخته می‌شود. فرایند تقسیم و پرداخت سود سهام هر کدام از شرکت‌ها، الگوی مشخصی دارد اما در زمان‌بندی‌ها و اشکال مختلف انجام می‌شود که وابسته به تصمیمات مصوب مجمع عمومی عادی سالیانه و اساس‌نامه شرکت‌هاست.

طبق قوانین، هر شرکتی حداکثر هشت ماه از تاریخ تصویب، فرصت دارد که سود سهام‌داران را پرداخت کنند. پرداخت سود سهام چه به صورت حضوری و چه غیرحضوری، فرایند و الگوی ثابتی دارد که در ادامه این مطلب به طور مفصل شرح خواهیم داد؛ اما پیش از بررسی آن، لازم است با محل تامین سود سرمایه‌گذاران و چگونگی محاسبه سود و چگونگی تصویب آن نیز آشنا شوید.

بیشتر بخوانید

سود سرمایه‌گذاران از چه محلی تامین می‌شود؟

افرادی که در شرکت‌های بورسی سرمایه‌گذاری می‌کنند، معمولاْ از دو محل می‌توانند به سود برسند:

1. از محل افزایش قیمت سهام (Capital Gain) که از رشد قیمت سهام به دست می‌آید. فرض کنید سهام یک شرکت را به مبلغ هر برگه ۱۵۰ تومان خریداری کرده‌اید. زمانی که سرمایه‌گذار سهم را در مبلغی بالاتر از این قیمت بفروشد، مشخص است که از این سرمایه‌گذاری سود به دست آورده است. این روش به عنوان کسب عایدی سرمایه نیز شناخته می‌شود.
2. از محل سود قابل تقسیم شرکت (سود سالانه در قالب فرایند پرداخت سود سهام) که به سود نقدی شرکت به ازای هر سهم مربوط می‌شود. میزان این سود با توجه به سیاست‌های شرکت در تقسیم سود سهام متفاوت خواهد بود. البته باید همین‌جا اشاره کنیم که تمام شرکت‌های بورسی لزوما سودده نیستند و نمی‌توانند سود نقدی را به سرمایه‌گذاران پرداخت کنند. همچنین برخی شرکت‌ها با وجود سودده‌ بودن، برای آن‌که طرح‌های توسعه خود را اجرایی کنند و موجب پیشرفت شرکت شوند، سود‌های حاصل را انباشته می‌کنند. پس مشخص است که تقسیم سود سهام در این شرکت‌ها محدودتر است.

سود خالص چیست؟

با توجه به ماده ۲۳۷ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت، منظور از سود خالص شرکت‌ها در هر سال مالی، درآمد شرکت مذکور در همان سال مالی است که هزینه‌ها، استهلاک‌ها و ذخایر از آن کسر شده است. پس از انجام این کسورات، سود خالص شرکت به دست می‌آید.

سود قابل تقسیم چیست؟

با توجه به ماده ۲۳۹ همین لایحه، منظور از سود قابل تقسیم، همان سود خالص سال مالی است که مبالغ زیر از آن کسر شده است:

• زیان‌های سال‌های مالی پیشین
• اندوخته قانونی مذکور
• سایر اندوخته‌های اختیاری
• سود قابل تقسیم سال‌های پیش که هنوز تقسیم نشده است.

به یاد داشته باشید که مالیات نیز باید از مبلغ نهایی کسر شود. پس از این‌که موارد مذکور مطابق قانون از سود حاصل کسر شود، مبلغ باقی‌مانده در قالب سود قابل تقسیم میان سرمایه‌گذاران تقسیم خواهد شد.

شرکت سودده موظف است ۱۰ درصد از سود قابل تقسیم را میان سرمایه‌گذاران تقسیم کند. هم‌چنین مطابق با قانون، چنان‌چه شرکت زیان انباشته داشته باشد، تقسیم سود سهام به هیچ طریق مقدور نخواهد بود.

به بیان دیگر، شرکت در شرایطی می‌تواند تقسیم سود داشته باشد که در پایان سال مالی،‌ سود انباشته‌ای داشته باشد. چنان‌چه شرکتی طی یک سال مالی سودی نداشته باشد ولی در پایان سال مالی، با در نظر گرفتن زیان آن سال سود انباشته‌ای داشته باشد،‌ می‌تواند تقسیم سود سهام را انجام دهد.

فرایند تصویب سود نقدی چگونه است؟

در فرایند پرداخت سود سهام، ابتدا باید سود نقدی به تصویب برسد که این مسئله، منوط به تصویب صورت‌های مالی شرکت در مجمع است. سهام‌داران با شرکت در مجمع عمومی عادی سالیانه، صورت‌های مالی شرکت‌ها را به همراه گزارش حسابرس مستقل در اختیار خواهند داشت. بهتر است بدانید که مطابق ماده ۷۸ قانون تجارت برای این‌که اجلاس مجمع عمومی عادی رسمیت پیدا کند، لازم است که حداقل بیش از نیمی از سهام‌دارانی که حق رای دارند در این جلسه حضور پیدا کنند.

بیشتر بخوانید

اگر در دعوت نخست، تعداد افراد به حد نصاب نرسد، جلسه دوم با حضور هر تعدادی از صاحبان سهام که حق رای دارند، رسمیت پیدا می‌کند. بر همین اساس مصوبات این جلسه نیز قانونی خواهد بود. البته لازم است که در دعوت دوم، نتیجه دعوت اول و عدم تشکیل جلسه قبلی قید شود.

تصویب صورت‌های مالی در مجمع عمومی

اصلی‌ترین کاری که در این مجمع انجام می‌شود، تصویب صورت‌های مالی از جانب سهام‌داران شرکت است. به این منظور، ابتدا حسابرس مستقل، گزارش خود را ارائه می‌کند. سپس مدیران شرکت‌ها توضیحات لازم را در خصوص کارهایی که تا کنون انجام شده و هم‌چنین برنامه‌های آتی بیان می‌کنند. در نهایت با آرای حاضرین در جلسه، صورت‌های مالی تصویب می‌شوند.

تصویب صورت‌های مالی به آن معناست که سهام‌داران به نوعی از عملکرد مدیران شرکت راضی بوده و آن را تایید کرده‌اند. پس از این‌که صورت‌های مالی به تصویب رسید، زمان آن فرا می‌رسد که سود تقسیمی سهام نیز تصویب شود. هیئت مدیره شرکت میزان سود تقسیمی را با توجه به مواردی نظیر مقدار سود، وضع نقدینگی شرکت و برنامه‌های آینده، پیشنهاد می‌دهد.

بیشتر بخوانید

میزان سود تقسیمی سهام باید چقدر باشد؟

ماده ۸۶ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت، بیان می‌کند که مجمع عمومی عادی می‌تواند در مورد تمام امور شرکت تصمیم‌گیری کند؛ به جز مواردی که تصمیم‌گیری در مورد آن‌ها در صلاحیت مجمع عمومی موسس و فوق‌العاده است. پس تصمیم‌گیری درباره میزان سود تقسیمی سهام نیز بر عهده مجمع عمومی خواهد بود. امکان دارد که مجمع با سود تقسیمی پیشنهادی موافقت و یا آن را تصویب کند. این امکان هم وجود دارد که مبلغی دیگر را پیشنهاد دهد و به تصویب برساند.

اما به عنوان یک سهام‌دار، برای آگاهی از میزان سود نقدی سالانه شرکت‌ها باید به گزارشی با عنوان «خلاصه تصمیمات مجمع عمومی عادی سالیانه» مراجعه کنید. این گزارش در سامانه جامع اطلاع‌رسانی ناشران یا کدال به آدرس codal.ir، قابل دسترسی است. میزان سود نقدی در جدولی با عنوان «میزان سود قابل تخصیص» در این گزارش مشخص شده است.

بیشتر بخوانید

سود نقدی سهام به چه کسانی تعلق می‌گیرد؟

سود سهام، به سهام‌دارانی می‌‌رسد که در زمان برگزاری مجمع عمومی سالیانه شرکت، سهم را در سبد سهام خود داشته باشند. یعنی نه تاریخ خرید سهم و نه تاریخ فروش آن در این مورد اهمیتی ندارد. با این تفاسیر، حتی اگر دو یا سه روز پیش از برگزاری مجمع نیز اقدام به خرید سهام شرکت مذکور کرده باشید و هنگام برگزاری مجمع، سهام را هم‌چنان در اختیار داشته باشید، مشمول سود نقدی خواهید شد.

شرایط پرداخت سود سهام به سهام‌داران در شرکت‌های سهامی عام

در شرکت‌های سهامی عام، تقسیم و پرداخت سود سهام با دو شرط زیر انجام می‌شود:

• در صورتی که سود قابل تقسیمی موجود باشد.
• در صورتی که مجمع عمومی صاحبان سهام، تقسیم سود سهام را تصویب کرده باشد.

فرایند پرداخت سود سهام شرکت‌های بورسی چگونه است؟

معمولا مجامع بیشتر شرکت‌های بورسی، از خرداد تا انتهای مرداد تشکیل می‌شود. بر اساس قانون تجارت،‌ شرکت‌ها ملزم هستند که حداکثر هشت ماه بعد از آن‌که سود نقدی در مجمع تصویب شد، شروع به پرداخت و تقسیم سود سهام کنند.

اما نحوه پرداخت سود سهام باید در مجمع عمومی یا جلسه هیئت مدیره مشخص شود. پرداخت می‌تواند به شکل نقدی یا غیرنقدی صورت گیرد؛ حتی در مواردی دیده شده است که سود سهام در قالب کالاهای تولیدی شرکت به سهام‌داران پرداخت می‌شود؛ یا ممکن است بخشی از سود سهام، به صورت نقدی بین صاحبان سهام توزیع شود و بخش دیگری از آن به منظور تامین وجوه سهام پس از افزایش سرمایه در نظر گرفته شده باشد. در نتیجه تهاتر و تسویه صورت می‌گیرد. البته این امکان وجود دارد که در اساس‌نامه شرکت‌ها، مهلت کوتاه‌تری برای پرداخت و تقسیم سود سهام معین شود.

برخی از شرکت‌ها پس از اتمام مهلت هشت‌ماهه، هم‌چنان فرایند پرداخت سود سهام را انجام نمی‌دهند. در شرایط عدم دریافت سود نقدی سهام، سهام‌داران می‌توانند با توجه به قوانین موجود، حق و حقوق خود را مطالبه کنند. به این منظور باید اظهارنامه قانونی تهیه کنند و مطالبه سود خود را از طریق آن اعلام کنند. به این ترتیب شرکت‌های مشمول خسارت تاخیر، سود مربوطه را به سهام‌داران پرداخت خواهند کرد. البته به یاد داشته باشید که در چنین مواردی، خودداری مدیران در پرداخت سود سهام، وجه کیفری ندارد. یعنی سهام‌داران برای آن‌که مطالبات ناشی از سود سهام را وصول کنند، تنها می‌توانند اموال شرکت را توقیف کنند.

اطلاع از فرایند پرداخت و دریافت سود نقدی سهام

گفتیم که برای آگاهی از مبلغ و فرایند پرداخت سود سهام شرکت‌های بورسی، می‌توانید به سایت کدال مراجعه کنید. در این سایت باید اطلاعیه مربوط به شرکت مورد نظر را پیدا کنید و یا با بخش امور سهام آن شرکت ارتباط بگیرید. افرادی که بررسی تغییرات سهام بعد از تقسیم سود سهام شرکتی را به تازگی خریداری می‌کنند و آشنایی زیادی با فرایند دریافت سود ندارند، باید به این امر دقت کنند که پرداخت سود سهام و تاریخ آن، در مجمع عمومی عادی صاحبان سهام شرکت‌ها مشخص می‌شود.

برای آگاهی از مقدار سود سهام و هم‌چنین نحوه پرداخت سود، می‌توان به این شیوه اقدام کرد:

• ابتدا وارد سامانه جامع ناشران شوید.
• به بخش جستجوی اطلاعیه مراجعه کنید.
• در قسمت نام/ نماد، نماد موردنظر را وارد کنید.
• سپس در قسمت نوع اطلاعیه از منوی کشویی، زمان‌بندی پرداخت سود را انتخاب کنید.
• در انتهای فرم، دکمه جستجوی اطلاعیه‌ را بفشارید.
• چنان‌چه اطلاعیه‌ای در مورد سهام مذکور منتشر شده باشد، می‌توانید با کلیک روی آیکون‌های مربوطه فایل را دریافت و مطالعه کنید.
• نحوه دریافت سود را می‌توانید در این اطلاعیه مشاهده کنید.

لازم به ذکر است که ممکن است یک شرکت در مجمع، تاریخ واریز سود سهام را اعلام نکند. به این ترتیب شرکت وظیفه دارد که پس از مشخص شدن تاریخ دقیق، این امر را از طریق اطلاعیه‌ای در سامانه کدال منتشر کند. در نتیجه سهام‌داران می‌توانند از این تاریخ آگاه شوند. البته در برخی از موارد هم پیش از برگزاری مجمع، شرکت زمان‌بندی پرداخت سود را بر روی سایت کدال منتشر می‌کند.

روش‌های مختلف در فرایند پرداخت سود سهام

پس از این‌که در مجمع سالیانه، سود نقدی سهام به تصویب رسید، سهام‌داران باید تا زمان توزیع سود منتظر بمانند. تقسیم سود سهام معمولا به سه طریق انجام می‌شود:

• واریز سود به حساب بانکی سهام‌دار
• مراجعه حضوری سهام‌دار به بانک
• از طریق سامانه سجام

این روزها واریز سود از طریق سامانه سجام مزایای بیش‌تری دارد. همچنین سهام‌داران عدالت تنها از طریق بررسی تغییرات سهام بعد از تقسیم سود بررسی تغییرات سهام بعد از تقسیم سود سجام می‌توانند سود سهام خود را دریافت کنند.

روش اول: واریز سود به حساب بانکی سهام‌دار

در برخی از موارد، شرکت‌ها در اطلاعیه‌ زمان‌بندی پرداخت سود سهام، از سهام‌داران می‌خواهد اطلاعاتی را به ایمیل شرکت ارسال و یا به قسمت امور سهام شرکت فکس کنند. این اطلاعات معمولا شامل شماره حساب بانکی و کد بورسی است. ارسال اطلاعات از طریق سایت شرکت و یا پست نیز امکان‌پذیر است.

در این روش پس از آن‌که مشخصات و شماره‌ حساب سهام‌دار به دست شرکت می‌رسد، سود تعلق‌ گرفته به او در زمان مقرر واریز می‌شود. به این نکته هم توجه کنید که برخی از شرکت‌ها پرداخت را تنها به حساب یک بانک خاص انجام می‌دهند. در چنین شرایطی مشخص است که سهام‌دار باید ابتدا در بانک مورد نظر، افتتاح حساب کند و سپس مشخصات آن را برای شرکت ارسال کند.

روش دوم: مراجعه حضوری سهام‌دار به بانک

در بیشتر موارد، این شرکت‌ها هستند که بانک موردنظر خود را برای انجام فرایند پرداخت سود سهام معرفی می‌کنند. در این شرایط سهام‌داران باید با در دست داشتن کارت شناسایی و کد سهام‌داری خود به بانک مذکور مراجعه کنند. پس از تکمیل فرم دریافت سود نقدی شرکت، سهام‌دار می‌تواند سود خود را به صورت نقدی دریافت کند. هم‌چنین این امکان وجود دارد که سود به حساب شخص واریز شود.

روش سوم: پرداخت سود سهام از طریق سامانه سجام

با توجه به مشکلاتی که در دو روش قبلی وجود داشت، تدبیری اندیشده شد تا دریافت سود سهام شرکت‌ها بدون مراجعه حضوری به بانک مقدور شود. به همین جهت سامانه‌ای جدید با عنوان سامانه سجام راه‌اندازی شد. بر اساس تصمیم‌های شرکت بورس اوراق بهادار تهران در خصوص لزوم پرداخت سود سهام از طریق سامانه سجام، مدتی است که شرکت‌ها موظف‌اند تقسیم سود سهام را به این شیوه انجام دهند. به این ترتیب شرکت‌ها باید سود حاصل را به حساب شرکت سپرده‌گذاری مرکزی (سمات) به آدرس csdiran.ir واریز کنند. سپس شرکت این مبلغ را به شماره شبایی که سهام‌دار در سامانه سجام وارده کرده است واریز می‌کند.

این روش مزایایی دارد که در ادامه به چند مورد آن اشاره می‌شود:

• دریافت سود سهام شرکت‌ها بدون مراجعه حضوری به بانک
• صرفه‌جویی در وقت و هزینه
• واریز سود سهام به صورت خودکار
• عدم وجود خطا در پرداخت سود سهام
• متمرکز بودن واریز‌ها و هم‌چنین هماهنگی در پرداخت سود

بدیهی است که تنها افرادی می‌توانند از این خدمات بهره‌مند شوند که پیش‌تر در سایت سجام ثبت‌نام کرده‌اند و کد بورسی دارند. سهامداران عدالت تنها از طریق ثبت نام و احراز هویت در سجام، بررسی تغییرات سهام بعد از تقسیم سود می‌توانند سود سهام خود را دریافت کنند. برای آشنایی بیشتر با سامانه سجام و آموزش ثبت نام و احراز هویت در آن، مقاله‌ی «سامانه سجام چیست و چطور در آن ثبت نام کنیم؟» را بخوانید.

در هر شرکت، سهام‌دارانی وجود دارند که طی چندین سال موفق نشده‌اند سود سهام خود را دریافت کنند. این مسئله ناشی از عدم آگاهی این افراد از نحوه و فرایند پرداخت سود سهام است. اما هر شرکت بورسی، در چارت اداری خود قسمتی دارد که وظیفه راهنمایی و پاسخ‌گویی به ابهامات سهام‌داران را به عهده دارد. این بخش با نام امور سهام شناخته می‌شود. به این ترتیب سهام‌داران قدیمی که موفق به دریافت سود خود نشده‌اند، می‌توانند با این بخش تماس بگیرند. در سایت اصلی شرکت‌ها می‌توانید شماره تلفن این بخش را بیابید.

جمع‌بندی

در فرایند پرداخت سود سهام، ابتدا سود خالص قابل تقسیم شرکت‌ها محاسبه شده و سپس در مجمع عمومی عادی سالیانه مورد بررسی قرار می‌گیرد؛ سپس به تصویب اکثریت سهام‌داران می‌رسد. مبلغ این سود ابتدا از سوی شرکت مربوطه پیشنهاد می‌شود و سهام‌داران حاضر در مجمع می‌توانند آن را تایید کنند یا مبلغ متفاوتی را پیشنهاد کنند. به یاد داشته باشید که تمام شرکت‌ها سودده نیستند و بعضی شرکت‌ها نیز سود سهام را به طرق مختلف، در راستای منافع شرکت هزینه می‌کنند و توان پرداخت سود به سهام‌داران خود را ندارند.

پس از این، سهام‌داران می‌توانند در تاریخ مشخص شده، سود خود را به یکی از سه طریق واریز مستقیم به حساب بانکی از سوی شرکت، دریافت سود نقدی به صورت حضوری در بانک و همچنین دریافت از سامانه سجام، دریافت کنند. هر فردی که هنگام برگزاری مجمع، مالک سهام مذکور باشد، مشمول این سود خواهد شد.